Μπορεί ο διοικητής του νοσοκομείου Τρικάλων να δήλωνε ότι δεν θα συγχωνευθούν τα ιδρύματα των νομών Τρικάλων και Καρδίτσας, αλλά είναι σαφές ότι οι έννοιες μπορούν να ερμηνεύονται ποικιλοτρόπως. Για παράδειγμα, η διαφορά ανάμεσα στις λέξεις συγχώνευση και συνεργασία. Η πρώτη σημαίνει ειλημμένη απόφαση, η δεύτερη σημαίνει το ίδιο, αλλά… ένα επίπεδο πιο κάτω.
Με βάση την Υ4α/οικ. 122834 απόφαση του υπουργού Υγείας, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 8 Νοεμβρίου 2011, τροποποιείται παλιότερη απόφαση για τις συνεργασίες των νοσοκομείων. Στην πρώτη απόφαση, η συνεργασία αφορά στα δύο νοσηλευτικά ιδρύματα. Στη δεύτερη, αποσαφηνίζεται το πλαίσιο αυτής της συνεργασίας, η οποία θα αφορά:
«Α. Επιστημονικός τομέας και Εκπαιδευτικός Τομέας
α) στην από κοινού διοργάνωση σεμιναρίων, μαθημάτων, διαλέξεων και συνεδρίων
β) στην από κοινού εκπόνηση και εκτέλεση ερευνητικών προγραμμάτων
γ) στη συνεχιζόμενη εκπαίδευση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.
δ) στη διάθεση του εξοπλισμού έρευνας κατοχής του κάθε Νοσοκομείου προς το συνεργαζόμενο Νοσοκομείο (χωρίς αποκλειστική σε κάθε περίπτωση χρήση) για την εκπόνηση και εκτέλεση ερευνητικών προγραμμάτων και κλινικών ερευνών. Το λειτουργικό κόστος για την παραπάνω δραστηριότητα θα βαρύνει τον προϋπολογισμό του Νοσοκομείου στο οποίο διατίθεται ο εξοπλισμός.
Β. Τομέας παροχής υπηρεσιών υγείας
α) στη νοσηλεία και περίθαλψη ασθενών στα τμήματα και τις ειδικές μονάδες των συνεργαζόμενων Νοσοκομείων. Οι ασθενείς αυτοί παραπέμπονται ύστερα από γνώμη του θεράποντος ιατρού του Νοσοκομείου νοσηλείας του.
Η διακομιδή των ασθενών γίνεται μέσω του Ε.Κ.Α.Β. καθημερινά σε 24ωρη βάση.
Τα συνεργαζόμενα Νοσοκομεία θα ενημερώνουν καθημερινά το Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων Υγείας (ΕΚΕΠΥ) για τυχόν μεταβολές στην δυναμικότητα των διαθέσιμων κλινών. Σε περίπτωση επείγοντος και μόνο περιστατικού επιτρέπεται η απευθείας διακομιδή περιστατικού από το ΕΚΑΒ στο συνεργαζόμενο νοσοκομείο.
Η θεραπευτική και νοσηλευτική ευθύνη των νοσηλευομένων ασθενών ανήκει στο ιατρικό και λοιπό νοσηλευτικό προσωπικό του συνεργαζόμενου νοσοκομείου για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί η νοσηλεία.
Οι κάθε είδους δαπάνες νοσηλείας των ασθενών μέσω της συνεργασίας κοστολογείται με τα ισχύοντα για τα Δημόσια Νοσοκομεία και βαρύνει το νοσοκομείο από το οποίο παραπέμπεται ο ασθενής, το οποίο στη συνέχεια την αναζητά από τον εκάστοτε ασφαλιστικό φορέα του νοσηλευόμενου ασθενή.
β) στον ενιαίο σχεδιασμό κοινών υπηρεσιών ώστε να επιτυγχάνεται η κάλυψη υγειονομικής ανάγκης της κάθε περιοχής σε δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια περίθαλψη.
γ) στην κατάρτιση κοινών προγραμμάτων λειτουργίας τμημάτων, κλινικών, εργαστηρίων και μονάδων ιδίου γνωστικού αντικειμένου με σκοπό την μέγιστη αξιοποίηση όλων των υποδομών τους.
δ) στη διάθεση επιστημόνων μεταξύ των συνεργαζόμενων Νοσοκομείων για την εξυπηρέτηση εκτάκτων αναγκών αυτών και την παροχή συγκεκριμένων υπηρεσιών».
Ειδικά η «κατάρτιση κοινών προγραμμάτων λειτουργίας τμημάτων, κλινικών, εργαστηρίων και μονάδων ιδίου γνωστικού αντικειμένου», είναι κανονική συγχώνευση, χωρίς όμως να το λέει ρητώς η απόφαση. Υπό την έννοια αυτή, προφανώς οδεύουμε προς συγχώνευση, προφανώς απειλείται η παροχή υπηρεσιών υγείας προς τους κατοίκους των δύο νομών, προφανώς κινδυνεύουν οργανικές θέσεις γιατρών, προφανώς δεν έχει υπολογιστεί η σπατάλη καυσίμων για τη μεταφορά ασθενών από το ένα νοσοκομείο στο άλλο, προφανώς οι γιατροί έχουν δίκιο που επισημαίνουν ότι θα εμφανιστούν προβλήματα στην παροχή δημόσιας δωρεάν υγείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου