Νέα κυβέρνηση: πώς λέμε, νέα δεινά; Κάπως έτσι

Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης, τα παζάρια μέχρις ότου σχηματιστεί, οι διαφοροποιήσεις (κωλοτούμπες, σε απλά ελληνικά) διαφόρων στελεχών του συστήματος, οι πραγμματικές δηλώσεις του νέου μη ψηφισθέντος πρωθυπουργού, είναι ήδη γνωστά. Ο λαός μας ξέρει τι έχει να αντιμετωπίσει, ξέρει τι έχει να δει, ξέρει τι έχει να βιώσει. Δεν χρειαζεται να μας δώσουν "φως" οι πληρωμένες δημοσκοπήσεις και οι παπαγάλοι των κυρίαρχων ΜΜΕ κάθε είδους. Τα βλέπει ο λαός στην τσέπη του. Τα νιώθει στο κρύο από το καλοριφέρ που δεν ανάβει ακόμη.

Εχει ήδη καταλάβει ότι κανένα απολύτως φιλολαϊκό, για τα μάτια του κόσμου, μέτρο δεν θα ληφθεί. Μπορεί, το πολύ πολύ, να πιάσουν κάποιον κομμωτή ή μεγαλοστέλεχος μιας εταιρίας. Αντε, και κανά δυο μεγαλογιατρούς, για να δείξουν ότι κυνηγούν τους επί δεκαετίες φοροδιαφεύγοντες και μονίμως στηρίζοντες το σύστημα. Αλλά, ακόμη κι αυτό να γίνει, οι (υπο)στηρικτές του συστήματος δεν θα θιχθούν. Οι εφοπλιστές δεν θα πιεστούν καν να φτηνύνουν τα εισιτήρια ή να πααφέρουν το καμποτάζ. Οι βιομήχανοι δεν θα κληθούν να αυξήσουν μισθούς και να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων στην ατμόσφαιρα. Οι τραπεζίτες δεν θα υποχρεωθούν να μειώσουν τα μερίσματα και να άρουν διάφορα ψιλά γράμματα από διάφορες κλεψιμέικες παγιωμένες καταστάσεις στο δούναι και λαβείων των δανείων και άλλων τραπεζικών "διευκολύνσεων".

Οι φοροφυγάδες δεν θα συλληφθούν, διότι ήδη δεν είναι εδώ. Οι καταθέσεις στην Ελβετία έχουν ήδη μετακομίσει για εξωτικά νησιά. Ο ορυκτός μας πλούτος κινδυνεύει. Τα νησιά μας τα ορέγονται. Την εργατική μας δύναμη τη χρειάζονται - τζάμπα. Τον λαό τον θέλουν υποτακτικό, πλήρως γνώστη των δύο αγγλικών λέξεων (σε διάφορες γλώσσες, φυσικά): yes men. Ετσι, προώθησαν αυτή την τριπλή συγκυβέρνηση, μπάζοντας στο παιχνίδι και κάποιον εταίρο που, θεωρητικώς, από άποψη ψήφων εμπιστοσύνης, δεν τον χρειάζονταν. Αλλά ήταν απαραίτητος, ως καλός γνώστης της "αγοράς", ως κανονικός μεσάζοντας αμερικανικών και αγγλικών συμφερόντων διαφόρων εταιριών, με το απαραίτητο περιτύλιγμα "καθαρότητας". Σε λίγο θα τον πετάξουν, με κάποιο πρόσχημα.

Αλλά η ουσία θα μένει. Ακόμη και στις προγραμματικές δηλώσεις του, ο μη ψηφισθείς από τον λαό πρωθυπουργός, δεν είπε ούτε μία λέξη για τον καημένο λαό που δεν ζει στο Π. Ψυχικό, αλλά στα κρύα σπίτια του Προυσσού, στα φτωχικά αγροτόσπιτα της Ξάνθης, στα μισοέρημα χωριά της Καστοριάς.

Ούτε μια λέξη..

Αντιθέτως, όλες αυτές οι εκφράσεις που μάθαμε καλά τα τελευταία χρόνια: αγορές, spread, μνημόνιο, έλλειμμα, χρέος, μηχανισμός στήριξης, δάνεια, πιστωτές, ήταν στην πρώτη γραμμή. Και, σημειολογικώς, δείχνουν το είναι, με το φαίνεσθαι να συμφωνεί.

Τίποτε δεν άλλαξε, τίποτε δεν θα γίνει καλύτερο. Ηδη, οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων μειώνονται. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι αυτό το έκανε η κακή προηγούμενη κυβέρνηση, φαίνεται ξεκάθαρα η συνταγή με την οποία θα συνεχιστεί ένα καλό μαγείρεμα: πολλή λιτότηα, αρκετή κρατική βία, πολλές δόσεις ξένων "μπαχαρικών", και μπόλικη αφαίρεση "νερού" (πλούτου). Αν, όμως, αφαιρέσεις το νερό, ποιος θα φάει τη σούπα;

Σ' αυτό ελπίζουν. Στο ότι θα τη φάμε και αυτή τη σούπα.
Αλλά, υπολογίζουν χωρίς τον νεροκουβαλητή!