Αισχρή, ωμή παρέμβαση

Με τον μανδύα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το αμερικανικό ΥΠΕΞ για μια ακό χρονιά παρεμβαίνει στα εσωτερικά της χώραας. Μπορεί να καυτηριάζει "κακοποίηση παράνομων μεταναστών και αθίγγανων από τις δυνάμεις ασφαλείας" ή τον "συνωστισμό και τις άσχημες συνθήκες διαβίωσης που επικρατούν σε ελληνικές φυλακές", αλλά το κυρίως ζητούμενο είναι η υπόδειξη (sic) να ανγνωρίσουμε "μακεδονική" και "τουρική" μειονότητα, βάσει του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού ορισμέων ομάδων. Αυτή η παρέμβαση με το πρόσχημα της ελευθερίας της έκφρασης και των ανθρώπινων δικαιωμάτων δείχνει δύοο πράγματα. Το πρώτο, ότι ως εξαρτημένη χώρα, δίνουμε (το κράτος δηλαδή) το δικαίωμα στους αμερικάνους να λένε αυτά που θέλουν να γίνουν, εν είδει "έκθεσης". Το δεύτερο, ότι η έννοια "ανθρώπινα δικαιώματα", είναι, ως γνωστόν, έννοια - λάστιχο. Τι να λέει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις ωμές δολοφονίες και ξυλοδαρμούς μαύρων κα ισπανόφωνων από τις "δυνάμεις ασφαλείας"; Τι να λέει για τις φωτογραφίσεις αμερικάνων στρατιωτών δίπλα από πτώματα αφγανών που σκότωσαν οι ίδιοι, ως τρόπαια; Σιγά μη λέει τίποτε. Κι έρχεται να μας (ξανα)πει ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε τέτοιες μειονότητες. Για να έχουν πρόσβαση τα όποια σχέδιά τους στο όποιο μέλλον, να ξαναβάλουν φωτιά στην πυριτιδαποθήκη, όποτε θελήσουν, για όποιον σκοπό επιθυμήσουν, με πιθανή αλλαγή συνόρων. Είναι άλλο πράγμα η παλιότεση καταπίεση ορισμένων ομάδων ανθρώπων από το ελληνικό κράτος για πολιτικούς λόγους και άλλο η αναγνώριση μειονοτήτων τέτοιων. Φυσικά το ελληνικό κράτος πληρώνει αυτή του την πολιτική. Δεν λέω, υπάρχει γλώσσα σλαβογενής, αλλά όσοι ζουν εκεί στα βόρεια, τη θεωρούν, απλώς, ντόπια γλώσσα. Κι αν τους πεις ότι είναι Σκοπιανοί, θα σε βρίσουν, στην καλύτερη περίπτωση. Αφήστε μας, λοιπόν, να κανονίσουμε μόνοι μας τα της γειτονιάς μας. Οι λαοί δεν έχουν πολλά να χωρίσουν - τίποτε, για την ακρίβεια. Επειδή έχουν οι αμερικάνοι, θα την πατήσουμε εμείς; *Μια περίληψη της έκθεσης διαβάστε εδώ