Ενα "όραμα" για τα ΑΕΙ

Οπως λένε, όταν δεν θες να λύσεις ένα πρόβλημα, συστήνεις μια επιτροπή (τριμελή από πεντέξι άτομα). Οταν θες να λύσεις ένα πρόβλημα κατά πώς σε συμφέρει, συστήνεις μια "επιτροπή σοφών". Αυτοί, υποτίθεται, ξέρουν τα πάντα (αλλιώς, τι σοφοί θα ήταν) κάνουν γενικές διαπιστώσεις με ενιοτε ισομερώς κατανεμημένες ευθύνες, χρησιμοποιούν κομψές λέξεις για να περιγράψουν τι κακό θα συμβεί (όχι κόψιμο μισθών, αλλά εξορθολογισμ΄ςο δαπανών)και προτείνουν διάφορα. Αυτό συνέβη και με μια τέτοια επιτροπή για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η επιτροπή αυτή, πατώντας σε υπαρκτά προβλήματα, διαπιστώνει ότι κακώς τόσοι πολλοί πάνε στο Πανεπιστήμιο, ότι κακώς ξοδεύονται τόσα λεφτά για τους φοιτητές, ότι, τι να κάνουμε, δεν βρίσκουν δουλειά, αλλά φταίμε γενικώς όλοι γι' αυτό, ότι φταίει η πολιτικοποίηση (προσοχή, όχι η κομματικοποίηση) και πολλά άλλα. Μετά, κόλλησαν τι γνωστές λέξεις περί αναβάθμισης, ποιότητας, εξορθολογισμού (τι λέγαμε;) και διαπιστώνουν ότι κάτι πρέπει να γίνει. Αν διαβάσει κανείς τις κατά καιρούς εκθέσεις του υπουργείου και τις διάφορες απόψεις της πολιτικής του ηγεσίας, θα διαπιστώσει όμοιες... διαπιστώσεις. Σαν να το βλέπω: μείωση πολιτικής λειτουργίας, μείωση ειδικού προσωπικου (λόγω έλλειψης κονδυλίων, φυσικά) σύνδεση ΑΕΙ - παραγωγής (για το καλό της παραγωγής και μόνο, εννοείται), κόψιμο των όποιων δωρεάν βιβλίων δίνονται ακόμη. Σαν να το βλέπω... *Διαβάστε τα βασικά αποσπάσματα της έκθεσης της επιτροπής, για να γίνετε... πιο σοφοί, εδώ