Ινδοί, όπως Κινέζοι

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της πρόσφατης πληθυσμού απογραφής που πραγματοποίησε η κυβέρνησης της Ινδίας, αυτήν τη στιγμή υπολογίζεται ότι στον πλανήτη μας κατοικούν 1,21 δισεκατομμύρια Ινδοί, αριθμός κατά 181 εκατομμύρια μεγαλύτερος σε σύγκριση με την απογραφή της προηγούμενης δεκαετίας! Δηλαδή μέσα σε 10 χρόνια οι Ινδοί αυξήθηκαν κατά ένα… Πακιστάν, το οποίο είναι η 6η μεγαλύτερη πληθυσμιακά χώρα στη Γη! Χρειάστηκαν συνολικά 2,5 εκατομμύρια άτομα που επισκέφτηκαν πάνω από 7.000 πόλεις και 600.000 χωριά για να καταγράψουν όσο το δυνατόν καλύτερα γινόταν τον πληθυσμό της χώρας. Πρώτη χώρα σε πληθυσμό παραμένει η Κίνα με 1,34 δισεκατομμύρια ανθρώπους, αλλά οι εκτιμήσεις λένε ότι στην επόμενη απογραφή θα αποδειχτεί ότι ξεπερνούν το 1,5 δισ.! Διαβάστε περισσότερα...

Δωρητές οργάνων χωρίς να ρωτηθούμε

Οι περισσότεροι συμπολίτες δεν θα ήταν αρνητικοί σε μια δωρεά οργάνων. Παρότι στην προηγούμενη απογραφή, στη σχετική ερώτηση, η θετική απάντηση δεν συγκέντρωσε σημνατικά, υψηλά ποσοστά, συν τω χρόνω, οι περισσότεροι κατανοούν αυτή την αναγκαιότητα. Από αυτό το σημείο, όμως, μέχρι του να γίνουμε όλοι, υποχρεωτικά, δωρητές, υπάρχει ένα τεράστιο κενό. Διότι η κυβέρνηση παρουσίασε νπροσχέδιο νόμου, με το οποίο κάθε Ελληνας θα είναι δωρητής οργάνων και θα μπορεί να το αρνηθεί, μόνο αν το δηλώσει στον Ελληνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων. Εκτός από τα προσωπικά δεδομένα (που είναι "λάστιχο", έτσι κι αλλιώς), εκτός από το ηθικό ζήτημα (οι νεφροπαθείς θα πρεπει να δηλώσουν ότι... δεν είναι δωρητές, αλλά δυνητικοί λήπτες οργάνων), υπάρχει και ένα άλλο σημαντικό ζήτημα: αυτό της λήψης απόφασης "δι' ημάς", από τους αντιπροσώπους που εμείς στέλνουμε στη Βουλή, χωρίς, όμως να μας ρωτήσουν. Ετσι απλά, το αποφάσισαν. Και το πράττουν. Και θα μας θέσουν το ηθικό δίλημμα. Αντί αυτού, όμως, μήως να μας έθεταν το άλλο δίλημα; αυτό που θα λέει, θέλετε όλοι μαζικά να πάρετε αυξήσεις;...

Το χρονικό

Οπως γράφουν οι ειδησεογραφικές ιστοσελίδες "Όλοι δωρητές οργάνων θα γίνουμε υποχρεωτικά, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε μεταμόσχευση, σύμφωνα με προσχέδιο νόμου το οποίο έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση. Όπως προβλέπεται στο προσχέδιο μόνο όσοι από εμάς θα έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους, όσο βρίσκονται εν ζωή, με δήλωση στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, δεν θα είναι εν δυνάμει δότες. Συγκεκριμένα το προσχέδιο νόμου αναφέρει ότι η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο, θανόν πρόσωπο, πραγματοποιείται εφόσον δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του. Κάθε πολίτης που έχει ενηλικιωθεί, μπορεί να δηλώνει την αντίθεσή του στην αφαίρεση οργάνων του μετά θάνατον, σε ειδικό αρχείο που θα τηρείται στον ΕΟΜ. Η σχετική δήλωσή του θα πρέπει να φέρει βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής. Επίσης, το νέο προσχέδιο αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να γίνονται κατά περίπτωση μεταμοσχεύσεις και από ιδιωτικά νοσοκομεία. Η δυνατότητα για χειρουργική αφαίρεση οργάνων ή μεταμόσχευση δίνεται πλέον σε νοσηλευτικά ιδρύματα - νομικά πρόσωπα ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου κοινωφελούς και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα αλλά και ιδιωτικές κλινικές. Επίσης, από το προσχέδιο προσδιορίζονται με σαφήνεια οι περιπτώσεις στις οποίες θα πρέπει να γίνεται αφαίρεση οργάνων από ζωντανό δότη. Το ζήτημα αυτό που αφορά κυρίως τους νεφρούς, μέρος του ήπατος και άλλα όργανα, επιτρέπει τη μεταμόσχευση από ζώντα δότη μόνο στον ή στη σύζυγό του, σε ασθενή με τον οποίο υπάρχει σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, σε συγγενή μέχρι και 4ο βαθμό εξ αίματος και 2ο βαθμό εξ αγχιστείας και σε πρόσωπο που υπάρχει άμεση προσωπική και συναισθηματική σχέση. Στην τελευταία περίπτωση θα πρέπει να δίνεται ειδική άδεια με δικαστική απόφαση αφού ελεγχθούν όλες οι προϋποθέσεις αφαίρεσης οργάνων από ζώντα δότη αλλά και η κατάσταση της ψυχικής του υγείας, της ουσιαστικής σχέσης και του συναισθηματικού δεσμού που έχει ο δότης με τον λήπτη. Στο προσχέδιο προβλέπονται ποινές για όσους με τη δική τους συναίνεση δίνουν όργανά προς μεταμόσχευση και πολύ αυστηρότερες ρυθμίσεις του προβλέπουν ακόμη και κάθειρξη δέκα ετών και πρόστιμο 290.000 ευρώ για οργανωμένες ομάδες που συμμετέχουν στη διακίνηση και εμπορία οργάνων". Διαβάστε περισσότερα...

Συριανά πικρά λουκούμια

Σε άλλες περιοχές της χώρας (λέγε με Τρίκαλα) οι αντιδράσεις στις συγχωνεύσεις περιορίζονται σε επισκέψεις σε αρμοδίους και σε ολιγοήμερες καταλήψεις, συνήθως συμβολικές, μέχρι να μας πάρουν τα βίντεα (λέγε με τοπικό κανάλι). Στη Σύρο, όπου η κοινωνική αγωνιστική παράδοση είναι γνωστή, οι μαθητές επέλεξαν ηχηρούς τρόπους να διατρανώσουν την αντίθεσή τους στις συγχωνεύσεις: 1ον: όταν περνούσαν από την εξέδρα των επισήμων στη διάρκεια της παρέλασης για την 25η Μαρτίου, έστρεψαν το κεφάλι στην αντίθετη κατεύθυνση. 2ον: αμέσως μετά την παρέλαση, έκαναν πορεία με μαύρη ταινία στα στόματά τους. 3ον: έκαναν πορεία μετά την πρώτη πορεία, στους δρόμους της Ερμούπολης. Χειροκροτήματα απ' όλους όσοι παρίσταντο και "μπράβο" πολλά. Κι ο Ροΐδης, από την προτομή του, δίπλα από την πο όμορφη πλατεία της χώρας, μονολογούσε: με διαβάζουν, τόσα χρόνια μετά... Διαβάστε περισσότερα...

Τρενοφιλίες

Το τριήμερο της 25ης Μαρτίου από την Αθήνα στα Τρίκαλα πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η εκδρομή συλλόγου φίλων σιδηροδρόμου της Αθήνας. Οι εκδρομείς έφτασαν το μεσημέρι της Παρασκευής με την αμαξοστοιχία 884 στην Καλαμπάκα και κατέλυσαν σε γνωστό ξενοδοχείο της πόλης. Το απόγευμα της ίδιας μέρας με το τρένο και πάλι ήλθαν στα Τρίκαλα, όπου τους υποδέχτηκε ο ΣΦΣΤ στο τρενάκι απέναντι από τον σταθμό της πόλης μας. Στους επισκέπτες προσφέρθηκε τσίπουρο με τους ανάλογους μεζέδες και ακολούθως προβλήθηκε μέσα στο βαγόνι ηχόραμα που αναφέρεται στην ιστορία και στις προοπτικές του αστικού αυτού μεταφορικού μέσου σταθερής τροχιάς. Αντίγραφο του ηχοράματος αυτού έμεινε στη διάθεση του συλλόγου μας για να προβάλλεται στους επισκέπτες του βαγονιού μας. Ένα μέρος των εκδρομέων εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία να επισκεφθεί και το κέντρο της πόλης μας αφού προηγουμένως προμηθεύτηκε χάρτες που είχαν ετοιμαστεί από μέλη του συλλόγου μας.Την επόμενη μέρα οι εκδρομείς με πούλμαν επισκέφτηκαν τα χωριά των Γρεβενών, ενώ το βράδυ συμμετείχαν στην εκδήλωση που οργανώθηκε στο πολιτιστικό κέντρο της Καλαμπάκας σχετικά με τις προοπτικές του τρένου στην περιοχή μας. Την Κυριακή τέλος έγινε επίσκεψη και ξενάγηση στο σπήλαιο της Θεόπετρας, στη γέφυρα της Σαρακίνας και τέλος στα μοναστήρια των Μετεώρων. Το απόγευμα της Κυριακής επέστρεψαν με το υπερπλήρες 885 στην Αθήνα και είχαν την ευκαιρία να δουν με ιδίοις όμμασι τον συνωστισμό του εν λόγω δρομολογίου. Ο ΣΦΣΤ ευχαριστεί τους Αθηναίους φίλους μας για την επίσκεψη στην περιοχή μας και θα προβεί στο άμεσο μέλλον σε συγκεκριμένες ενέργειες που στόχο θα έχουν την προσέλκυση σιδηροδρομικού τουρισμού στην περιοχή μας. * Από τον ΣΦΣΤ Διαβάστε περισσότερα...

Βιβλιοπαίδες

Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People - ΙΒΒΥ) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας. Το 2011 υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα της Εσθονίας. Το μήνυμα έγραψε η πολυβραβευμένη Εσθονή συγγραφέας Aino Pervik, που γεννήθηκε στην Εσθονία το 1932. Έχει γράψει 47 βιβλία για παιδιά, από τα οποία τα πιο γνωστά είναι τα: Arabella - mereroovli tutar (Αραμπέλα, η κόρη του πειρατή, 1982), Kallis harra (Αγαπητέ Κύριε Q, 1992) και Presidendilood (Ιστορίες για τον πρόεδρο, 2009). Έργα της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, στα Γερμανικά, στα Ιαπωνικά, στα Λιθουανικά και στα Ρωσικά. Την αφίσα φιλοτέχνησε ο Εσθονός εικονογράφος Juri Mildeberg, που γεννήθηκε στο Ταλίν το 1965. Έχει εικονογραφήσει έως τώρα 20 βιβλία, ενώ έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και διακρίσεις. Οι εικονογραφήσεις του αποπνέουν ζεστασιά, χιούμορ και μυστήριο. Σε όλες τις χώρες, τα παιδιά, οι συγγραφείς, οι εικονογράφοι, οι μεταφραστές, οι βιβλιοθηκάριοι, οι εκδότες και οι εκπαιδευτικοί γιορτάζουν την παγκόσμια αυτή ημέρα με διάφορες εκδηλώσεις σε σχολεία, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, πλατείες και άλλους χώρους, δείχνοντας έτσι την αγάπη και το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία και την ανάγνωση. Στην Ελλάδα, όπως κάθε χρόνο, το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ/Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου φρόντισε να μεταφραστεί το μήνυμα στα ελληνικά και παρότρυνε τους φορείς που ενδιαφέρονται για τα παιδιά και τα βιβλία τους να συμβάλουν στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου. H αφίσα με το μήνυμα τυπώθηκε στα ελληνικά με χορηγό τις εκδόσεις Πατάκη και διανέμεται με τη φροντίδα τους. Με αφορμή τον εορτασμό, η Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου Τρικκαίων οργανώνει αυτή την ημέρα εκδηλώσεις για τους μικρούς της φίλους και αναγνώστες. Τα παιδιά έχουν μια ωραία αφορμή ώστε να μάθουν περισσότερα για το βιβλίο, να γνωρίσουν συγγραφείς η και εικονογράφους. Έτσι λοιπόν το Σάββατο 2 Απριλίου και ώρα 19:30μμ η Βιβλιοθήκη θα πραγματοποιήσει την τελετή βράβευσης των τακτικότερων αναγνωστών-μαθητών της για το έτος 2010. Προσκεκλημένος αυτή την φορά είναι ο συντοπίτης συγγραφέας κ. Ηλίας Κεφάλας ο οποίος θα μιλήσει στα παιδιά και στους ενήλικες που θα παρευρεθούν για την αξία του βιβλίου και της ανάγνωσης. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Παιδικό Τμήμα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης. Διαβάστε περισσότερα...

"Je veux"

Στην Αθήνα έρχεται τον Μάιο η Zaz (κατά κόσμο Ιζαμπέλ Ζεφρουά), η Γαλλίδα με τη βραχνή φωνή που έκανε αίσθηση με τον πρώτο της δίσκο και ειδικά με το τραγούδι «Je Veux». Η 30χρονη τραγουδίστρια θα εμφανιστεί στο θέατρο Badminton στις 16 Μαΐου. Ως βάση της μουσικής της, η Zaz έχει την τζαζ, αλλά διαθέτει ένα ύφος που συνδυάζει τσιγγάνικες επιρροές, αυθεντικό chanson και σύγχρονες ποπ αναφορές. Το μεγαλύτερο εφόδιό της, ωστόσο, είναι η χαρακτηριστική φωνή της (δεν είναι λίγοι εκείνοι που τολμούν τη σύγκριση με την Εντίθ Πιαφ). Ο δίσκος της Zaz έφθασε στο νούμερο ένα των γαλλικών τσαρτ, ενώ τα τραγούδια της «Je Veux» και «Ni oui, ni non» ακούγονται συνεχώς στα ραδιόφωνα. Η ίδια δηλώνει: «Τραγουδώ από πάντα. Αν και έχω χάσει κατά καιρούς την επαφή μου με τη μουσική, με ξαναέβρισκε πάντα εκείνη». Τιμές εισιτηρίων: 25 (Φοιτητικά), 30, 40, 50, 60 ευρώ (Διακεκριμένη Ζώνη) Προπώληση εισιτηρίων: Διατίθενται ήδη εισιτήρια, ηλεκτρονικά, στο www.ticketnet.gr Διαβάστε περισσότερα...

Λαμπερό Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου

Σημαντικές παρουσίες, στήριξη στην ελληνική διανομή και ένα αφιέρωμα στον Κλοντ Σαμπρόλ αποτελούν το στίγμα του φετινού, 12ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου. Το Φεστιβάλ θα διεξαχθεί από τις 31 Μαρτίου έως τις 8 Απριλίου στην Αθήνα και από τις 7 έως τις 12 Απριλίου στη Θεσσαλονίκη και θα «ανοίξει αυλαία» με τη νέα ταινία του Φρανσουά Οζόν, παρουσία της Κατρίν Ντενέβ. Στην Αθήνα και η «θρυλική» σταρ Κλαούντια Καρντινάλε. Για την 12η διοργάνωσή του, το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδας θα έχει ανάδοχο την Άννα Μουγκλαλίς, η οποία επέλεξε τέσσερις αγαπημένες της ταινίες. Στο Φεστιβάλ θα παρουσιαστεί, ακόμα, η ταινία Gino, ο νονός της πίτσας, στην οποία πρωταγωνιστεί. Η φετινή διοργάνωση θα έχει πλήθος καλεσμένων. Εκτός από την Κατρίν Ντενέβ, θα τιμηθεί σε ειδική εκδήλωση η Κλαούντια Καρντινάλε, η Ντάιαν Κρούγκερ που θα παρουσιάσει την ταινία Ατίθαση Λιλί, ο Εμίρ Κουστουρίτσα που πρωταγωνιστεί στην ταινία Νικόστρατος: ένα ξεχωριστό καλοκαίρι που πραγματοποίησε γυρίσματα στη Σίφνο, ο παθιασμένος με τις τέχνες Πιέρ Μπερζέ και πολλοί άλλοι. Στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ θα συμμετάσχουν συνολικά 13 ταινίες, οι οποίες έχουν ήδη βρει διανομή στην Ελλάδα, μία κίνηση που έχει ως στόχο –όπως τονίζουν οι διοργανωτές του Φεστιβάλ- να στηρίξει και τη διανομή. Οι ταινίες του διαγωνιστικού είναι οι εξής: Potiche, Η διορία, Η σκιά του εγκλήματος, Carlos, Δυο-τρία πράγματα που ξέρω γι’αυτούς, Το κλειδί της Σάρα, Ένα κρεβάτι... στα τέσσερα, Πέρα από τον νόμο, Πες μου τ’ όνομα σου, Η μεγάλη φυγή, Ατίθαση Λιλί, Τα μικρά όνειρα της νιότης μου, Θέα στη θάλασσα, Η κραυγή ενός ανθρώπου, Μαύρη Αφροδίτη. Δύο βραβεία θα απονεμηθούν στις ταινίες που συμμετέχουν στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ. Πρόκειται για Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής που αποτελεί προσφορά του τηλεοπτικού σταθμού TV5 Monde και του Δήμου Αθηναίων, καθώς και για το Βραβείο Κοινού, το οποίο θα απονεμηθεί σύμφωνα με τις ψήφους των θεατών κατά την έξοδό τους από τις προβολές των ταινιών που συμμετέχουν στο διαγωνιστικό τμήμα. Το βραβείο (ύψους 6.000 ευρώ) θα απονεμηθεί στον Έλληνα διανομέα της βραβευμένης ταινίας με σκοπό την προώθησή της όταν αυτή προβληθεί στις ελληνικές αίθουσες. Πρόεδρος της κριτικής επιτροπής είναι ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ενώ μέλη της η Ελένη Γλυκατζή-Αρβελέρ, ο Γιώργος Αρχιμανδρίτης, η Ειρήνη Γαβαλά, η Ελιζαμπέτ Κιν, ο Γιώργος Τσουρογιάννης, καθώς και ένας νεαρός Γάλλος σπουδαστής που έχει έρθει στην Ελλάδα για σπουδές τέχνης στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus. Στο τμήμα του «Πανοράματος», θα προβληθούν ταινίες που δεν έχουν βρει διανομή στις αίθουσες. Το τμήμα αυτό περιλαμβάνει συνολικά 15 ταινίες. «Θελήσαμε να δώσουμε την ευκαιρία στο κοινό να παρακολουθήσει ταινίες που δεν θα μπορούσε να δει στις αίθουσες, παρά μόνο σε ένα Φεστιβάλ» δήλωσε, η καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ, Ελίζ Ζαλαντό. Παράλληλα, υπάρχουν και προβολές για νέους, καθώς και ένα μίνι-αφιέρωμα σε ταινίες τρόμου. Το 12ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου εγκαινιάζει φέτος και μια συνεργασία με την Ταινιοθήκη της Ελλάδος, η οποία θα φιλοξενήσει προβολές. Στην Ταινιοθήκη θα προβληθούν και 15 ταινίες-ορόσημο του Κλοντ Σαμπρόλ, στο πλαίσιο αφιερώματος που διοργανώνει το Φεστιβάλ. Η έναρξη του Φεστιβάλ θα γίνει την Πέμπτη 31 Μαρτίου με την ταινία Potiche του Φρανσουά Οζόν, παρουσία της Κατρίν Ντενέβ, της Άννα Μουγκλαλίς και της κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ. Το Φεστιβάλ ρίχνει αυλαία στις 8 Απριλίου με την προβολή του Nicostratos: Ένα ξεχωριστό καλοκαίρι του Ολιβιέ Ορλέ. Αξίζει να σημειωθεί ότι το φετινό βιντεάκι του Φεστιβάλ έφτιαξε ο Γιώργος Ζώης, σκηνοθέτης του βραβευμένου Casus Belli, ενώ για τη διοργάνωση δημιουργήθηκε και ειδικό λογότυπο. Στην Αθήνα οι προβολές θα γίνουν από 31 Μαρτίου έως 8 Απριλίου στους κινηματογράφους Απόλλων, Αττικόν, στο Γαλλικό Ινστιτούτο και στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας, ενώ στην Θεσσαλονίκη οι προβολές θα γίνουν από 7 έως 12 Απριλίου στον κινηματογράφο Ολύμπιον. *Από εδώ Διαβάστε περισσότερα...

Οι Δάσκαλοι

Το βρήκαμε στην alfavita: Από τον σύλλογο Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων Αυτιστικών Ατόμων Ν. Λάρισας και τον σύλλογο Διδασκόντων 33ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας, πήραμε το παρακάτω δελτίο Τύπου στο οποίο περιγράφεται μιας άκρως συγκινητική ιστορία που τιμάει όλους τους εμπλεκόμενους. Μας γράφουν: «Ήταν δικαίωση για όλους μας η εικόνα του συναδέλφου μας που παρέλασε μαζί με τους μαθητές του κρατώντας σφιχτά το χέρι ενός μαθητή του, ο οποίος το είχε ανάγκη λόγω της ιδιαιτερότητάς του.(1) Δικαίωση για όλους τους δασκάλους του σχολείου, οι οποίοι σεβάστηκαν τη διαφορετικότητα του και το δικαίωμα του παιδιού να παρελάσει, λαμβάνοντας υπόψη τα συναισθήματα και την επιθυμία του να ζήσει ισότιμα τη σχολική ζωή. Δικαίωση για το γυμναστή του σχολείου, ο οποίος ενθάρρυνε το μαθητή και οργάνωσε τη διάταξη των παιδιών που συμμετείχαν στην παρέλαση ώστε αυτά μαζί με το δάσκαλο της τάξης να είναι περήφανοι συμπαραστάτες του. Δικαίωση για τον ίδιο το δάσκαλο της τάξης, ο οποίος ολοκλήρωσε όλη την πορεία της παρέλασης κρατώντας μέσα στο χέρι του το χέρι του μαθητή του, περπατώντας δίπλα του περήφανος, καθόλου αμήχανος, ούτε υπερπροστατευτικός, σαν να ήταν ένα με το μαθητή του. Ποια θα μπορούσε να είναι η απάντηση στην ερώτηση του μαθητή, όταν κοιτώντας κατάματα το δάσκαλό του, τον ρώτησε «κάνω καλή παρέλαση κύριε;» Την απάντηση την δίνουμε όλοι εμείς: «Εσύ, οι περήφανοι συμμαθητές σου κι οι δάσκαλοι σου, μικρέ μου, μας δώσατε την ευκαιρία να αισθανθούμε συναισθήματα όπως το θάρρος, η αλληλεγγύη και να θυμηθούμε αξίες όπως το λειτούργημα του δασκάλου, το μεγαλείο ψυχής, το ήθος». Διαβάστε περισσότερα...

Η Αννα στα σύννεφα, η εκπαίδευση στα Τάρταρα

Οι εξαγγελίες για το Νέο Λύκειο, ήταν τόσο θορυβώδεις, που τάραξαν τους φροντιστές. Είχαν ήδη έτοιμα προγράμματα, και θα πρέπει τώρα να τα ξανασχεδιάσουν. Θα πρέπει να βρουν περισσότερους ωρομίσθιους με 10 ευρώ την ώρα να εργάζονται χωρίς ΙΚΑ, αλλά με ΤΕΒΕ. Θα πρέπει να δουν από την αρχή τα νέα (παλιά) βιβλία. Και μετά, όλοι μαζί (γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικοί του δημοσίου) να αναφωνήσουν: σε εσάς αφήνουμε την τύη των μαθητών μας... Διότι, το Νέο Λύκειο είναι μια εξισορρόπηση δήθεν σύγχρονων μεθόδων (project) και ανούσιων μαθημάτων, όπως τα θρησκευτικά (με τον συγκεκριμένο τρόπο διδασκαλίας). Η Λογική, δε, κάπου στις επιλογές της Γ΄ Λυκείου στις θεωρητικές κατευθύνσεις, θα διδάσκεται από λογικά αναγκασμένους εκπαιδευτικούς να συμπληρώνουν ωράριο, μετά τα Γαλλλικά, για παράδειγμα. Οι εξαγγελίες, σε συνδυασμό με τη (μη) πρόσβαση στα ΑΕΙ, συνιστούν: α) σκληρές εργασιακές συνθήκες για τους εκπαιδευτικούς, με λιγότερα χρήματα β) απομύζηση του εισοδήματος των οικογενειών γ)όρθωση φραγμών σε μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος οικογένειες δ) συνακόλουθη μείωση του αριθμού των εισακτέων, σε συνδυασμό με την επιλογή των μαθημάτων εισαγωγής από τα ΑΕΙ ε) αύξηση φτηνών "μεσαίων" στέλεχών τεχνικών ειδικοτήτων, με παράλληλο χτύπημα επαγγελματικών δικαιωμάτων αποφοίτων ΑΕΙ στ) παράλογη εμμονή στην αρχαία ελληνική, με τον σημερινό τρόπο διδασκαλίας ζ) ανόητο εξοβελισμό της πλέον χρήσιμης δεξιότητας, της πληροφορικής η) καθορισμό του Λυκείου ως αυτόνομης μονάδας, άρα νέο, πιο φτωχό εργατικό δυναμικό, χωρίς καμία δυνατότητα αύξησης των μορφωτικών του δεδομένων θ)αποσύνδεση και τυπικά της απόκτησης πτυχίου από την εξεύρεση εργασίας ι) προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων ια) μη μελετημένη μεταφορά προτύπων άλλων χωρών στην Ελλάδα ια) σε αντίθεση με το προηγούμενο, ασμένως δεκτή, κάθε πρόταση του ανόητου PISA, ιβ) εντατικοποίηση σχολικής καθημερινότητας ιδ) άγνωστος τρόπος επιμόρφωσης εκπαιδευτικών ιγ) αντιμετώπιση μαθητών, σχολείων, εκπαιδευτικών, ως αριθμούς ιε) μη λογική εισαγωγή δραστηριοτήτων, παρά μόνο για εντυπωσιασμό ιστ) απουσία παροχής πραγματικών κινήτρων για πραγματική μάθηση ιζ) άγνωστα αναλυτικά προγράμματα ιη) εισαγωγή περισσοτέρων ωρών διδασκαλίας, εκεί ακριβώς όπου χρειάζονται λιγότερες (Γ΄Λυκείου). Αυτά, ως πρώτα συμπεράσματα. Θα επανέλθουμε Διαβάστε περισσότερα...

Η απάντηση στο κουίζ

Ηταν 3 το πρωί της 30ης Μαρτίου 1952, 59 χρόνια πριν. Ολη η Αθήνα κοιμόταν ήσυχη. Σε λίγες ώρες, άλλοι θα πήγαιναν στην εκκλησία, άλλοι θα χασμουριόταν, άλλοι θα έβγαιναν για ένα μεροκάματο - αν έβρισκαν. Ομως, εκεί, στο κελί, ο φύλακας ξυπνά τον Μπελογιάννη, τον Μπάτση, τον Αργυριάδη και τον Καλούμενο. Η Επιτροπή Χαρίτων είχε απορρίψει τις αιτήσεις τους, οπότε η θανατική ποινή του στρατοδικείου, έπρεπε να εκτελεστεί. Πρωί Κυριακής. Ημέρα κατά την οποία ούτε οι Γερμανοί έκαναν εκτελέσεις. Το κομβόι ξεκινά, φτάνει στο Γουδή και στις 4.12, οι τέσσερις εκτελούνται. Ο σάλος είχε ξεσπάσει από νωρίς. Το σκίτσο του Πικάσο (φωτό), οι διανοούμενοι, ακόμη και ο Μητροπολίτης Χρύσανθος, είχαν ζητήσει τη μη εκτέλεση. Αλλά, στο πλέγμα της μετεμφυλιακής βαρβαρότητας, η νικήτρια πλευρά έπρεπε να βάλει καλά καρφιά και να δώσει μήνυμα: χάσατε, αλλά θα συνεχίσετε να πληρώνετε. Κάπου στη Γαλλία, ζει ο ζωγράφος Πίτερ ντε Φράντσια. Διαβάζει τις εφημερίδες, ακούει ραδιόφωνο, συναντάται με άλλους καλλιτέχνες. Και φιλοτεχνεί τον εικονιζόμενο πίνακα "Η εκτέλεση του Μπελογιάννη" (The Execution of Beloyannis), τον πρώτο από μια τριλογία για τη μεταπολεμική περίοδο (λεπτομέρειες εδώ). Ο 90χρονος πλέον Φράντσια, μίλησε στο "Βήμα" την περασμένη Κυριακή 20 Μαρτίου 2011. Εκεί, περιγράφει πώς τον φιλοτέχνησε: «Ζωγράφισα τον πίνακα γρήγορα,ύστερα από ένα μόνο προσχέδιο, υπό τη συναισθηματική επιρροή των ίδιων των γεγονότων. Τότε ζούσα ήδη στην Αγγλία και, παρ΄ ότι η αίσθησή μου είναι ότι η αντίδραση εδώ ήταν μάλλον μικρότερη από ό,τι στη Γαλλία, στον κύκλο των επαφών μου η εξέλιξη αυτή είχε μεγάλη επίπτωση». Ενδιαφέρον έχει και το ότι ο πίνακας δεν είχε ποτέ εκτεθεί, μέχρι που ένας 28χρονος Κορίνθιος προγραμματιστής ηλεκτρονικών υπολογιστών (στο Λονδίνο εργάζεται), ο Βασίλης Καραβάς, βρήκε δεσμό από τη Wikipedia (θα τον δείτε στο κάτω μέρος της σχετικής δημοσίευσης για τον Μπελογιάννη), έψαξε, βρήκε τον καλλιτέχνη, αγόρασε τον πίνακα, με τον όρο να εκτεθεί/δοθεί/πουληθεί σε ελληνικό μουσείο. Αν προσέξετε καλά τον πίνακα, σημασία έχουν δύο λεπτομέρειες: το γαρύφαλλο δίπλα από τον Μπελογιάννη και τα δύο σφιγμένα χέρια δύο συντρόφων του, πριν πεθάνει. Σαφείς επιρροές από Ισπανούς ζωγράφους, έντονα χρώματα και μορφές κοντά στη διάλυση, αλλά στέρεες... Διαβάστε όλο το δημοσίευμα του ΒΗΜΑΤΟΣ εδώ Διαβάστε περισσότερα...

78 χιλιόμετρα πέρα - δώθε καθημερινά...

Στην ιστοσελία των ωρομίσθιων, διαβάζουμε: "Στην Καστοριά, στην πόλη που διορίστηκε νομάρχης (με όλα τα προσόντα ομολογουμένως..) η κ.Διαμαντοπούλου σε ηλικία 25 ετών, συνεχίζονται οι αντιδράσεις για τις συγχωνεύσεις σχολείων. Οι μαθητές καταγγέλλουν πως θα διανύουν καθημερινά 78 χιλιόμετρα για να πάνε στο νέο σχολείο τους. Το πλακάτ γράφει χαρακτηριστικά: "Άννα Διαμαντοπούλου: Πρώτα ο μαθητής - 78 χιλιόμετρα.." Ολο το δημοσίευμα εδώ Η ιστοσελίδα του σχολείου είναι σαφής:ΚΛΕΙΣΤΟΝ με υπουργική απόφαση Διαβάστε περισσότερα...

Mitsuaki Nagao, ο πρώτος ήρωας της Φουκουσίμα

Ο Mitsuaki Nagao πέθανε σε ηλικία ογδόντα δύο χρόνων στις 13 Δεκεμβρίου του 2007, ύστερα από μια ραγδαία επιδείνωση της ασθένειας που τον ταλαιπωρούσε για πολλά χρόνια. Μια σχετικά σπάνια μορφή καρκίνου του αίματος, το πολλαπλό μυέλωμα που προκαλεί σοβαρές βλάβες στα οστά αλλά και διάφορα ζωτικά όργανα όπως τα νεφρά. Εμβληματική φυσιογνωμία του αγώνα των εργαζόμενων στις πυρηνικές εγκαταστάσεις στην Ιαπωνία, ενάντια στις εταιρείες –κρατικές και ιδιωτικές- ο Nagao δεν δικαιώθηκε ούτε μετά τον θάνατο του. Ένα ανώτερο δικαστήριο στο Τόκιο, τον Μάιο του 2008, απέρριψε την προσφυγή της οικογένειας του που διεκδικούσε αποζημίωση από την Ηλεκτρική Εταιρία της ιαπωνικής πρωτεύουσας , την TEPCO. Στην απόφαση ο δικαστής Hidetaka Matsui αφού στην αρχή είχε αμφισβητήσει πως ο Nagao έπασχε από καρκίνο, στην συνέχεια έγραψε πως αυτός δεν σχετίζεται με την ακτινοβολία στην οποία εκτέθηκε στα χρόνια που εργάζονταν για λογαριασμό της εταιρείας στην κατασκευή πυρηνικών σταθμών. Για τέσσερα χρόνια και τρεις μήνες ο Nagao σε ηλικία πενήντα δύο χρόνων, εργάστηκε στο τομέα κατασκευής σωληνώσεων σε πυρηνικούς σταθμούς. Ανάμεσα στον Οκτώβρη του 1977 και στον Γενάρη του 1982 δούλεψε για την κατασκευή των αντιδραστήρων 2 και 3 στο εργοστάσιο της Φουκουσίμα Ένα, στους αντιδραστήρες στην Χαμαόκα και στον αντιδραστήρα Φουγκέν στην Τσουρούγκα. Εκεί εκτέθηκε σε υπερβολική ακτινοβολία και το 1998, ενώ είχε σταματήσει να δουλεύει από το 1992, διαγνώστηκε πως πάσχει από πολλαπλό μυέλωμα . Από τότε ο Nagao ξεκίνησε έναν πολυμέτωπο αγώνα ενάντια στην κυβερνητική νομοθεσία και την πυρηνική βιομηχανία που την προστατεύει συστηματικά. Πέτυχε κατ αρχήν, το 2004, να συμπεριληφθεί στην λίστα με τις επαγγελματικές ασθένειες το πολλαπλό μυέλωμα, που μέχρι τότε δεν αναφέρονταν καν, αν και από την δεκαετία του Τριάντα επιστήμονες που πέτυχαν την ασφαλή διάγνωση του το είχαν συσχετίσει με την ακτινοβολία. Στην επίσημη λίστα για τους εργαζόμενους στην πυρηνική βιομηχανία περιλαμβάνονταν μόνο πέντε είδη λευχαιμίας και καμία άλλη μορφή καρκίνου! Ύστερα ξεκίνησε ένα μαραθώνιο αγωγών για αποζημίωση. Οι εταιρίες όμως, όπως η Τοσίμπα, η TEPCO και άλλες έριχναν η μια στην άλλη την υποχρέωση για την καταβολή των χρημάτων ενώ επιστράτευσαν μέχρι και καθηγητές ιατρικής για να διαστρέψουν την πραγματικότητα. Κατάφεραν έτσι να παρατείνουν την δικαστική διαμάχη μέχρι τον Δεκέμβρη του 2007 όταν στην τελική δικαστική ακρόαση ο Nagao, βαριά άρρωστος δεν μπόρεσε να παρουσιαστεί και έστειλε μια επιστολή στην οποία μεταξύ άλλων τόνιζε: «Είμαι πολύ άρρωστος για να εκφράσω τις απόψεις μου αυτοπροσώπως ενώπιον του δικαστηρίου, αλλά απευθύνω έκκληση προς τον δικαστή να εκδώσει μια απόφαση η οποία να ρίχνει φως στα σκοτάδια της ιαπωνικής πυρηνικής βιομηχανίας» Ο Nagao, υπήρξε ο πρώτος εργαζόμενος στην πυρηνική βιομηχανία της χώρας που πέτυχε, σπάζοντας την επίσημη σιωπή, να ανοίξει η κλειστή λίστα των αναγνωρισμένων ασθενειών και με αυτόν τον τρόπο να αποκαλυφθεί η κρατική συνενοχή στην ασύδοτη δράση των εταιριών. Γι αυτό, με αναφορά την προσωπική περιπέτεια του, οργανώθηκε ένα ισχυρό κίνημα αλληλεγγύης με την δημιουργία ειδικής πρωτοβουλίας υποστήριξης τον Οκτώβρη του 2004. Ο τολμηρός ιάπωνας εργαζόμενος, έκανε έναν αγώνα με σκοπό δώσει κουράγιο και παρακίνηση και στους σημερινούς εργαζόμενους στον κλάδο. Τον Απρίλιο του 2006, σε μια κατάθεση του σε δικαστήριο, περιέγραψε με μελανά χρώματα τις συνθήκες εργασίας στα πυρηνικά εργοστάσια, την συνεχή έκθεση στην ακτινοβολία, τα συνεχή ατυχήματα που αποκρύβονταν αλλά και τον φόβο των εργαζόμενων να μιλήσουν για αυτά. Δεν σταματούσε να επαναλαμβάνει πως ο αγώνας του αφορά τους σημερινούς εργαζόμενους και ο σκοπός του ήταν να τους ενθαρρύνει και να τους δώσει φωνή. Από το 1966, που στην Ιαπωνία κατασκευάστηκε ο πρώτος πυρηνικός σταθμός για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, το 2008 στην χώρα λειτουργούσαν πενήντα πέντε αντιδραστήρες, που παράγουν το 1/3 του ηλεκτρικού ρεύματος που καταναλώνεται. Με νωπά ακόμη τα τραύματα των δύο πυρηνικών βομβών, οι κυβερνήσεις σε απόλυτη συνεργασία με τις εταιρείες έχουν επιβάλλει ένα βαρύ πέπλο σιωπής και συγκάλυψης για τα συχνά ατυχήματα, τους κινδύνους και τις συνέπειες της χρήσης της πυρηνικής τεχνολογίας. Η θαρραλέα περίπτωση του εργάτη Nagao, ήταν μια εξαίρεση που έπρεπε να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά. • Στην πρώτη φωτογραφία ο Mitsuaki Nagao κρατά στα χέρια του την φωτογραφία που τον τράβηξε με τα ρούχα εργασίας, στο υπό κατασκευή εργοστάσιο της Φουκουσίμα, ο φωτογράφος Kenji Higuchi. Ο Higuchi αφιέρωσε την καριέρα του φωτογραφίζοντας εργάτες στην πυρηνική βιομηχανία δίνοντας με αυτόν τον τρόπο, αγώνα ενάντια στην χρήση της πυρηνικής τεχνολογίας. Τα λευκώματα του, που βραβεύτηκαν στην χώρα και στο εξωτερικό αποτελούν συγκλονιστικές μαρτυρίες της εποποιίας των γιαπωνέζων εργατών στια πυρηνικά εργοστάσια. ΔΙΑΒΑΣΤΕ περισσότερα για το πολλαπλό μυέλωμα στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας http://www.idelhema.gr/pollaploun_myeloma.html. Επίσης αναλυτικές πληροφορίες για την πυρηνική βιομηχανία στην Ιαπωνία και το κίνημα ενάντια της στην διεύθυνση http://www.cnic.jp/english/ ΔΕΙΤΕ ένα βίντεο από την πιο πρόσφατη αντίδραση για την κατασκευή πυρηνικού σταθμού στην Ιαπωνία, λίγο καιρό πριν τον μεγάλο σεισμό που έγινε γνωστή σαν η απεργία-πείνας των 5 http://www.ustream.tv/recorded/12254054#utm_campaigne=synclickback&source=http://greenz.jp/2011/01/27/hungeryboy/&medium=12254054 Ολο τι κείμενο το πήραμε από τον ΑΘΕΑΤΟ ΚΟΣΜΟ Διαβάστε περισσότερα...

Επιστημονικό Τριήμερο από το ΤΕΕ

Επιστημονικό Τριήμερο με τίτλο « Κτίριο και Ενέργεια » αποφάσισε να οργανώσει το ΤΕΕ – Περιφερειακό Τμήμα Κεντρικής & Δυτικής Θεσσαλίας, στο πλαίσιο του θεσμοθετημένου ρόλου του ως Τεχνικού Συμβούλου της Πολιτείας. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στη Λάρισα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου 2011 ενώ ημερίδες με ανάλογη θεματολογία θα διεξαχθούν στα Τρίκαλα και την Καρδίτσα. Σκοπός της πρωτοβουλίας είναι η ενημέρωση και η αρωγή του τεχνικού κόσμου, των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των υποψήφιων επενδυτών και των αντίστοιχων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο χώρο, πάνω στις τελευταίες εξελίξεις τις τεχνολογίες και τα καινοτόμα προϊόντα, με στόχο την αποτελεσματική εφαρμογή του ΚΕΝΑΚ και την προετοιμασία για το κτίριο «μηδενικής ενέργειας » το οποίο αποτελεί νομοθετημένο στόχο της χώρας για το 2020. Ως γνωστόν, μετά από μια σημαντική περίοδο διαβούλευσης ψηφίστηκε από την Βουλή το νέο θεσμικό πλαίσιο που ισχύει ήδη και που στοχεύει να διαμορφώσει μια άλλη κατάσταση στο τομέα της εφαρμογής για την εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια, καθώς και τον ενεργειακό σχεδιασμό των νέων κτιρίων. Η αγορά των διαφόρων πηγών ενέργειας, με έμφαση στις Ανανεώσιμες είναι ιδιαίτερα ελκυστική και θα συνεχίσει να αποτελεί πόλο έλξης, ιδιαίτερα μετά τα πρόσφατα διαδοχικά νομοθετήματα, σχετικά με την εφαρμογή του KENAK. Στο πλαίσιο του Επιστημονικού Τριημέρου θα γίνει παρουσίαση των διαθέσιμων τεχνολογιών και μεθόδων μελέτης, υπολογισμού και κατασκευής κτιρίων με βέλτιστη ενεργειακή συμπεριφορά με εισηγήσεις και συζητήσεις που θα κινούνται σε τρία επίπεδα: Στην εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας, τις νέες εφαρμοσμένες λύσεις και τις τεχνολογικά ώριμες νέες επιστημονικές προσεγγίσεις. Οι εισηγήσεις θα καλύψουν τις εξής βασικές Θεματικές Ενότητες : - Βιοκλιματικός σχεδιασμός - Εξοικονόμηση ενέργειας - Ενεργειακά συστήματα στο κτίριο - Eνσωμάτωση ΑΠΕ στα κτίρια. Παράλληλα με τις εργασίες του τριημέρου θα λειτουργήσει και Έκθεση Υλικών στην οποία θα προβληθούν προϊόντα και υλικά τα οποία έχουν σχέση με την Τεχνολογία-Τεχνογνωσία σχετικά με την ενέργεια στο κτίριο. Από το ΤΕΕ καλούνται οι ενδιαφερόμενοι που έχουν εξειδίκευση στη θεματολογία των εν λόγω ενοτήτων να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον ή να ορίσουν εκπρόσωπο που θα μπορούσε να παρουσιάσει εισήγηση. Επίσης όσες επιχειρήσεις- εταιρίες ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στο Τριήμερο να καταθέσουν έγκαιρα το ενδιαφέρον τους για τη συμμετοχή επιλέγοντας εκθεσιακό χώρο (περίπτερο), εκθεσιακό χώρο και συμμετοχή-παρουσίαση στο πρόγραμμα του χώρου έκθεσης ή απλή διανομή υλικού στο χώρο υποδοχής. Χρόνος Υποβολής ενδιαφέροντος για εισήγηση και για συμμετοχή στην τεχνική έκθεση η 30η Μαΐου 2011 στο ΤΕΕ Κ&Δ Θεσσαλίας Καλλιθέας 7 & Τζαβέλα- 41222 –Λάρισα, 2410/535615-257866, FAX 255718, e-mail: tee_lar@tee.gr, earab@central.tee.gr. Οργανωτική Γραμματεία- πληροφορίες : Θ. Γκιάτας- Ε. Αραμπατζή, www.teelar.gr Την Οργανωτική Επιτροπή αποτελούν οι: Κων/νος Διαμάντος-πρόεδρος ΤΕΕ Κεντρ. Δυτ. Θεσσαλίας, Γιώργος Μητσιούλης-πρόεδρος της Ν.Ε Τρικάλων, Βασίλης Τσιώνας-πρόεδρος της ΝΕ Καρδίτσας, Κατερίνα Μπαξεβάνου –Μηχ/γος Μηχ/κός, Γιάννης Δράμπας –Πολιτικός Μηχ/κος, Ευτυχία Μάστορα-Αρχιτέκτων Μηχ/κός, Νίκος Παπαχατζής- Ηλεκτρολόγος Μηχ/κός, Γιώργος Καραβιδές-Μηχ/γος Μηχ/κός, Ευάγ. Βούλγαρης – Ηλεκ/γος Μηχ/κός, Γιάννης Κουβελέτσος –Μηχ/γος Μηχ/κός, Αγορίτσα Μανδράκη –Χημικός Μηχ/κός, Νικόλαος Λιούτας – Ηλεκ/γος Μηχ/κός Διαβάστε περισσότερα...

Ο μέγας Βασίλης Σκουλάς στα Τρίκαλα

Ενας σύγχρονος μύθος της κρητικής μουσικής, ο Βασίλης Σκουλάς, το βράδυ της Παρασκευής θα "μιλήσει" στους τρικαλινούς με τη λύρα του. Αξιος συνεχιστής των Σκορδαλού και Μουντάκη, μεγαλωμένος στα παηγύρια, τους γάμους και τις γιορτές, με σαφώς δικό του ύφος, όπως φάνηκε και από τις συνεργασίες του (Τόκας, Ανδρεάτος, Νικολόπουλος κ.λπ.) αναμένεται να μαγέψει τους πολλούς - όπως φάνηκε και από τη συναυλία του Ψαραντώνη - λάτρεις της κρητικής μουσικής στα Τρίκαλα. Ενα φαινόμενο (της αγάπης των τρικαλινών για την κρητική μουσική) που εξηγείται, πάντως, αφού, ειδικά οι λεβέντικες μαντινάδες και τα ξεσπάσματα της λύρας, προσομοιάζουν σε κελαρύσματα του κλαρίνου, ως προς τα συναισθήματα. Η συναυλία έχει τίτλο «Από τον Ψηλορείτη ως τις γειτονιές του κόσμου» και ο 65χρονος Ανωγειανός θα συνοδεύεται από τον Πάρη Περυσινάκη. Εναν μουσικό, που αποκτά επαφή με τον κόσμο, παρότι στους κρητικούς είναι ήδη γνωστός. Στο δελτίο Τύπου διαβάζουμε: "Από τα ιστορικά Ανώγεια και την κορυφή του Ψηλορείτη, η ασύγκριτη λύρα και η σπάνια σε ωριμότητα, χρώμα και μεράκι ερμηνεία του Βασίλη Σκουλά και τα τραγούδια από την πλούσια, προσωπική δισκογραφία του Πάρι Περυσινάκη συνυπάρχουν αρμονικά με παλιές και αγαπημένες μελωδίες από όλη την Κρήτη. Ένα μουσικό πρόγραμμα που παντρεύει με μεράκι και βαθιά γνώση της κρητικής μουσικής παράδοσης το παλιό με το νέο μέσα από τους γνώριμους ήχους της λύρας, του μαντολίνου και του λαούτου μας υπόσχεται μια βραδιά γεμάτη συγκινήσεις αλλά και γνήσιο κρητικό κέφι! Μαζί τους 3 εξαιρετικοί μουσικοί". Πού θα δοθεί η συναυλία; Μα, στην "Κεντρική πλατεία" από τις 10 και μετά το βράδυ της Παρασκευής 1 Απριλίου, με είσοδο 15 ευρώ. Και θα ακολουθήσει "Το ξέσπασμα του φεγγαριού". Διαβάστε περισσότερα...

Από συσκέψεις...

Μια συνηθισμένη σύσκεψη έγινε το πρωί της Τρίτης στην Π.Ε. Τρικάλων. Αφορούσε στους ελέγχους στην αγορά για πιθανές ελληνοποιήσεις εν όψει Πάσχα. Παρέστησαν, ο Αντιπεριφερειάρχης Τρικάλων κ. Μιχαλάκης, ο Σύλλογος Αγελαδοτρόφων, ο Σύλλογος Κρεοπωλών και υπάλληλοι των Διευθύνσεων Αγροτικής Ανάπτυξης και Κτηνιατρικής. Συζητήθηκε "το θέμα των ελέγχων από τα μικτά κλιμάκια, ενώ οι σύλλογοι κτηνοτρόφων έθεσαν το θέμα των ελληνοποιήσεων και της γραφειοκρατίας". Ολοι είπαν ότι το θέμα είναι σοβαρό, οι αγελαδοτρόφοι το επισήμαναν ιδιαιτέρως, οι υπάλληλοι είπαν ότι οι παραγωγοί πρέπει να εκδίδουν δελτία μεταφοράς. Τόσα χρόνια, ειλικρινά δεν θυμάμαι μία περίπτωση να έχει βρεθεί στον νομό Τρικάλων κάποιος με παρανόμως ελληνοποιημένα κρέατα. ΜΕ την ευκαιρία, τα σφαγεία Καλαμπάκας, τι να κάνουνς Διαβάστε περισσότερα...

Και η Θεόπετρα κατά συγχωνεύσεων

Και οι κάτοικοι της Θεόπετρας αντιδρούν στις συγχωνεύσεις. Το Δημοτικό Σχολείο πάει μια βόλτα μέχρι τη Βασιλική, μαζί με αυτό της Περιστέρας, όπου θα συγχωνευτεί με το Δημοτικό της Βασιλικής. Προς το παρόν οι γονείς και κηδεμόνες δεν προχώρησαν σε κατάληψη, αλλά σε μια επίσκεψη διαμαρτυρίας στον αντιπεριφερειάρχη. Εκεί, έκαναν λόγο για αυθαίρετη απόφαση απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να καταργήσει το σχολείο τους. Ένα σχολείο με μαθητικό δυναμικό 23 παιδιών και 27 από την νέα σχολική χρονιά. ο Αντιπεριφερειάρχης Τρικάλων κ. Μιχαλάκης ανέφερε ότι ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός και η συντριπτική πλειοψηφία του Περιφερειακού Συμβουλίου είναι κάθετα αντίθετοι στη συγχώνευση και κατάργηση σχολείων. «Όχι στις αυθαίρετες συγχωνεύσεις. Το σχολείο Θεόπετρας είναι ένα βιώσιμο σχολείο και αυθαίρετα το Υπουργείο προχωρά στο κλείσιμό του. Η Περιφερειακή Ενότητα Τρικάλων θεωρεί ότι όλα τα σχολεία είναι βιώσιμα. Επιμένουμε και λέμε όχι στο κλείσιμο των σχολείων χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών». Από την πλευρά της η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου Θεόπετρας σε δηλώσεις της τόνισε: «Είναι άδικο ένα σχολείο με τόσους μαθητές να κλείνει. Δημιουργούνται προβλήματα, κανείς δεν αναλαμβάνει τη μεταφορά τους και την ασφαλή και τα έξοδα μεταφοράς. Όλες αυτές οι αποφάσεις οδηγούν στην ερήμωση των χωριών μας όταν υποκριτικά τόσα χρόνια μας μιλούν για αποκέντρωση και για ανάπτυξη της υπαίθρου». Διαβάστε περισσότερα...

"Ψηφίστε με να πάρω απόσπαση"

Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο, να ζητά κάποιος ψήφο των συνδημοτών του για να πάρει μετάθεση ή απόσπαση στο σπίτι του. Δηλαδή, να χρησιμοποιεί έναν θεσμό για να ικανοποιήσει την προσωπική του επιδίωξη: να είναι σπίτι του και όχι εκεί όπου διορίστηκε (όπως μερικοί εκπαιδευτικοί, αλλά αυτοί έβαζαν μόνο βύσμα). Αυτό συμβαίνει με 3 συμβούλους του Συμβουλίου ΔΗμοτικής Κοινότητας τρικάλων. Είναι δημόσιοι υπάλληλοι, υπηρετούν σε άλλη πόλη, υπέβαλαν αίτηση για απόσπαση, αλλά δεν έγινε δεκτή. Ετσι στην προγραμματισμένη για τη Δευτέρα 28/3/11 συνεδρίαση του Συμβουλίου, οι 3 δεν πήγαν. Μαζί τους συντάχθηκαν άλλοι 5, από τη μειοψηφία, αποστέλλοντας επιστολή στον πρόεδρο του Συμβουλίου. Σε αυτή λένε ότι είναι άδικος και άνισος ο τρόπος αντιμετώπισης των 3 από το υπουργείο. Γιατί; Διότι πληρώνουν μόνοι τους τις μετακινήσεις τους! Δηλαδή; Μήπως να πληρώνουμε εμείς και αυτά; Α, ζητούν και αρμοδιότητες στα Συμβούλια Δημοτικών Κοινοτήτων. Η επιστολή είναι η ακόλουθη:

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ: ΠΡΟΕΔΡΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Κύριε Πρόεδρε, Με την παρούσα επιστολή θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι θα απουσιάσουμε από την προγραμματισμένη συνεδρίαση της 28/03/2011 εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο την αντίδρασή μας στην απόφαση του Yπουργείου Eσωτερικών να μην πραγματοποιηθούν οι αποσπάσεις των δημοσίων υπαλλήλων που είναι εκλεγμένοι στην Δημοτική Κοινότητα Τρικάλων και υπηρετούν σε άλλο Νομό της επικράτειας. Θεωρούμε τουλάχιστον άδικο και άνισο τον τρόπο που το υπουργείο αντιμετωπίζει αυτούς τους συναδέλφους που να σημειώσουμε ότι μέχρι σήμερα παρευρέθηκαν σε όλα τα συμβούλια της Δημοτικής Κοινότητας καλύπτοντας μόνοι τους τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής τους. Πιστεύουμε πως ο θεσμός της Δημοτικής Κοινότητας πρέπει να αναβαθμιστεί παίρνοντας ρόλο και αρμοδιότητες έτσι ώστε να αποκεντρώσει εξουσίες από τον κεντρικό Δήμο και τον Δήμαρχο προς όφελος του πολίτη και της καθημερινότητας του. Διαβάστε περισσότερα...

Ο Σκανδαλίδης, το Κιλελέρ και το "καλάθι"

Την Κυριακή 3 Απριλίου 2011 θα βρεθεί στη Λάρισα ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Σκαναλίδης. Η Περιφέρεια ανακοίνωσε ότι θα παραβρεθεί σε ειδική συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, με μόνο θέμα την "Αγροτική Ανάπτυξη". Το "Καλάθι της Περιφέρειας" δεν εμφανίζεται στο πρόγραμμα, παρότι το υπουργείο έχει κάνει παρόμοιες συσκέψεις σε όλες σχεδόν τις Περιφέρειες της χώρας. Αλλά, και να παρουσιαστεί το "καλάθι", τι θα περιέχει; κεμπάπ και τυρί; Ο υπουργός πάντως, θα βρίσκεται στη Λάρισα με την ευκαιρία της επίσημης εκδήλωσης εορτασμού τής 101ης επετείου από τον ξεσηκωμό του Κιλελέρ. Οι εκδηλώσεις διοργανώνονται από τον ομώνυμο νέο Δήμο και την Περιφέρεια Θεσσαλίας και θα είναι διήμερες. Ξεκινούν το Σάββατο 2 Απριλίου με ημερίδα στις 10:00 π.μ. στο χώρο του παλαιού Δημαρχείου στο Κιλελέρ και θέμα «Προοπτικές Ανάπτυξης του Γεωργικού Τομέα στη Χώρα μας». Την επομένη, 3 Απριλίου, στον χώρο του μνημείου θα γίνουν οι κλασικές ομιλίες και χαιρετισμοί μέχρι τη 1 μ.μ., για να ακολουθήσει η συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου. Φυσικά, ο υπουργός θα μιλήσει για το νέο ν/σ για τους συνεταιρισμούς και θα πει ότι όλα θα είναι ωραία και καλά με το διπλό "χτύπημα" που αυτό προβλέπει: και ιδιωτικά κριτήρια και κρατική χρηματοδότηση. Πάντως, ο δήμος Κιλελέρ, στο πλαίσιο του εορτασμού, δημιούργησε ένα μπλογκ, με στόχο τη διαβούλευση για όλα τα αγροτικά ζητήματα. Στη διεύθυνση http://agrotikazitimata.blogspot.com/ μπορείτε να δείτε τι προτείνει ο Δήμος (βασικά τίποτε, απλώς περιγράφει την κατάσταση). Διαβάστε περισσότερα...

Φονιάδες με ονοματεπώνυμο (2)

Γράφαμε πριν λίγες ημέρες (εδώ) για τα αίσχη των "ράμπο" στο Αφγανιστάν. Φωτογραφίες αμερικανών φαντάρων δίπλα από δολοφονημένους Αφγανούς. Χθες, μια άλλη αποκhttp://www.blogger.com/img/blank.gifάλυψη είδε το φως της δημοσιότητας. Αυτή τη φορά, από το περιοδικό Rolling Stone. Αφορά σε "ένα μικρό δείγμα από τις χιλιάδες φωτογραφίες και βίντεο που τράβηξαν Αμερικανοί στρατιώτες και βρίσκονται την κατοχή μέσων ενημέρωσης, αλλά και του αμερικανικού Πενταγώνου, το οποίο διεξάγει ανακρίσεις για τις αποτρόπαιες αυτές ενέργειες"! Τώρα, όμως όπως δημοσίευσε το in.gr "oι φωτογραφίες του Rolling Stone αποκαλύπτουν πτώματα δεμένα μεταξύ τους, κομένα κεφάλια, χέρια και πόδια, «αναμνηστικές» πόζες με χαμόγελα από ένστολους, οι οποίοι φωτογραφίζονται περήφανοι δίπλα σε Αφγανούς τους οποίους σκότωσαν. Επίσης, οι στρατιώτες μόνταραν αποτρόπαια βίντεο, «ντύνοντας» εικόνες από δολοφονίες αμάχων ή υπόπτων με μουσική χέβι μέταλ". Και συνεχίζει: "Ένας από τους πρωταγωνιστές των εκτελέσεων, οι οποίες έλαβαν χώρα μεταξύ Ιανουαρίου και Μαΐου του 2010, ήταν ο 22χρονος στρατιώτης Τζέρεμι Μόρλοκ, ο οποίος μόλις την περασμένη εβδομάδα καταδικάστηκε σε 24 χρόνια φυλάκιση έχοντας παραδεχθεί την ενοχή του ενώπιον του στρατιωτικού δικαστηρίου. Ο Μόρλοκ αντιμετώπιζε ισόβια κάθειρξη. Ωστόσο, πέτυχε να μειωθεί η ποινή του, καθώς συμφώνησε να καταθέσει κατά τεσσάρων συναδέλφων του, οι οποίοι επίσης κατηγορούνται για δολοφονίες Αφγανών πολιτών στην επαρχία Κανταχάρ του Αφγανιστάν τον περασμένο χρόνο. Ο Μόρλοκ παραδέχθηκε ότι οι δολοφονίες ήταν προμελετημένες και ότι «το σχέδιο ήταν να σκοτώνουμε ανθρώπους». Σύμφωνα με την κατάθεση του ιδίου, οι δολοφονίες είχαν σχεδιασθεί το 2009 από τους Αμερικανούς στρατιώτες, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις τις σκηνοθετούσαν με τέτοιο τρόπο, ώστε να φαίνεται ότι είχαν δεχθεί επίθεση και να δικαιολογήσουν με αυτό τον τρόπο τις ενέργειές τους. Η συλλογή περιλαμβάνει μεταξύ άλλων δεκάδες φωτογραφίες με κατακρεουργημένα πτώματα Αφγανών που δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ και κανείς δεν γνωρίζει αν επρόκειτο για Ταλιμπάν ή απλούς πολίτες". *Εκτός από την αισχρότητα, μια απορία. Πώς γίνεται, οι αποκαλύψεις να δημοσιεύονται σε ένα κατ' εξοχήν (πιο κατ' εξοχήν, δεν υπάρχει) μουσικό περιοδικό; Χάθηκαν τα άλλα ΜΜΕ στις ΗΠΑ; Μήπως, αναρωιόμαστε, έχει καμία σχέση, η παρασκηνιακή "βρώμικη δουλειά| των Αμερικάνων στην επίθεση στη Λιβύη και η θέληση του Ομπάμα, να μην αναμειχτούν - ακόμη - ενεργά οι στρατιωτικές δυνάνεις της υπερδύναμης; Οπότε, δίνουν - τώρα μόνο - επιχειρήματα στους "προοδευτικούς", να αντιμετωπίσουν τα "γεράκια", σε επίπεδο κοινωνίας; ** Δεν δημοσιεύουμε καμία φωτό ή βίντεο, ούτε καν λινκ για το περιοδικό. Ούτε εγώ τα είδα. Αν θέλετε, θα τα βρείτε. Αλλά τι να δείτε; Πτώματα και "ηρωισμούς"; Διαβάστε περισσότερα...

Για το κουίζ

Ένα βοηθητικό στοιχείο, επειδή αρκετοί το ρώτησαν. Ο ζωγράφος δεν είναι Ισπανός. Η λύση σήμερα το βράδυ Διαβάστε περισσότερα...

Από πού να μην ταξιδέψετε

Tα 10 σημεία του εθνικού οδικού δικτύου, τα οποία χαρακτηρίζονται ως επικίνδυνα με βάση τον αριθμό των τροχαίων δυστυχημάτων και σοβαρών ατυχημάτων του 2010 ανακοίνωσε η Τροχαία. Αυτά είναι: Εθνική Οδός Αντιρρίου – Ιωαννίνων (από το 183ο χιλιόμετρο – 196ο χιλιόμετρο μεταξύ των περιοχών Παναγιά – Χάνι Τερόβου),

- Ε. Ο.

Αντιρρίου – Ιωαννίνων (από το 119ο χιλιόμετρο – 127ο χιλιόμετρο, περιοχή Μενιδίου),

- Ε. Ο.

Αντιρρίου – Ιωαννίνων (από το 6ο – 10ο χιλιόμετρο, περιοχή Αντιρρίου),

- Ε.Ο.

Μουδανιών – Κασσάνδρειας – Ποτίδαιας (καθ’ όλη τη διαδρομή),

- Ε.Ο.

Τρικάλων – Καλαμπάκας (καθ’ όλη τη διαδρομή),

- Ε.Ο.

Αθηνών –Πατρών (από το 188ο χιλιόμετρο – 205ο χιλιόμετρο, από τη περιοχή Λαμπίρι έως το Ρίο), -

Ε.Ο.

Αθηνών – Θεσσαλονίκης (από το 216ο χιλιόμετρο – 260ο χιλιόμετρο, στη περιοχή Λαμίας),

- Ε.Ο.

Πύργου – Κυπαρισσίας (στο 57ο χιλιόμετρο, περιοχή Ζαχάρω – Καλόνερο),

- Ε.Ο.

Τρίπολης – Καλαμάτας (από το 152ο – 157ο χιλιόμετρο, περιοχή Τσακώνα),

- Ε.Ο.

Χανίων – Ηρακλείου – Σητείας (από το 21ο – 31ο, στο 99ο, στο 115ο και στο 121ο χιλιόμετρο). Διαβάστε περισσότερα...

Το τρένο ξανάρθε 20 μήνες μετά

Το παρατεταμένο σφύριγμα ξανακούστηκε. Το κυλικείο ζωντάνεψε, οι βαλίτσες πηγαινοέρχονταν, οι ταξιτζήδες έπιασαν ξανά θέση, τα αυτοκίνητα δημιούργησαν το γνωστό κομφούζιο μέχρι την Ασκληπιού. Και ο πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Σιδηροδρόμου Τρικάλων κ. Γ. Κρανιάς, ευτυχής, σαν μικρό παιδί, είχε ετοιμάσει με τα άλλα μέλη του Συλλόγου υποδοχή μεγαλοπρεπή στο ιντερσίτι. Και σαμπάνια, όπως στην καθέλκυση πλοίων, επιχειρήθηκε να σπάσουν (πολύ σκληρά αυτά τα βαγόνια) και κορδέλα από τη μία άκρη του σταθμού στην άλλη μπήκε, και χειροκροτήματα και ενθουσιασμός. Τα μέλη του ΣΦΣΤ είχαν αγωνιστεί για την επαναφορά του ιντερσίτι σε λογική ώρα, τοπικοί φορείς συμπαραστάθηκαν στην αδικαιολόγητη αφαίρεση του δρομολογίου, η Σούλα Μερεντίτη συνομιλούσε χαμογελαστή, ο Θαν. Τσιάρας σχολίαζε ότι «κόβουμε κορδέλα για το αυτονόητο», ενώ ο Θαν. Βαβύλης εκπροσώπησε τη δημοτική αρχή. Αλλά, κυρίως, ήταν οι τρικαλινοί που συγκεντρώθηκαν να υποδεχτούν το τρένο, αυτοί που έδειξαν την αγάπη για το πλέον «οικολογικό» μεταφορικό μέσο. Το χθεσινό, πρώτο δρομολόγιο από Αθήνα, δεν ήταν γεμάτο. «Μόλις» 70 άτομα, αλλά από σήμερα είναι σίγουρο ότι θα γνωρίσει ξανά τις δόξες του παρελθόντος, όταν έπρεπε να κλείσεις θέση 15 ημέρες πριν την προγραμματισμένη αναχώρηση. Τι απομένει; Η δρομολόγηση τρένου με ανταπόκριση και για Θεσσαλονίκη, καθώς το πρωινό τρένο παραμένει επί 5ωρο ακινητοποιημένο στον σταθμό της Καλαμπάκας, αλλά και η ηλεκτροκίνηση της γραμμής. Η χθεσινή βραδιά θα μπορούσε να είναι αφιερωμένη στον τέως υπουργό Μεταφορών Ευριπίδη Στυλιανίδη, ο οποίος τον Αύγουστο του 2009 προέβη σε μια αναίτια απόφαση: να σταματήσει το δρομολόγιο που εξυπηρετεί εκατοντάδες δυτικοθεσσαλούς. Πλέον, θα μπορούν να το παίρνουν από Αθήνα στις 15.53, ενώ από την Καλαμπάκα θα φεύγει στις 06.33. Και όλα ξαναμπαίνουν στη θέση τους. Διαβάστε περισσότερα...

Μια σοβαρή άποψη

Ο Γιώργος Μαργαρίτης, από τους πλέον ικανούς ιστορικούς της χώρας (τους κανονικούς, με πτυχία, άποψη κ.λπ., όχι σαν εκείνους τους δήθεν), δημοσίευσε ένα κείμενο στην "Κυριακάτικη ΕΛευθεροτυπία" για την επανάσταση του 1821. Παρότι είναι πολιτικά ταγμένος στο ΚΚΕ - άρα για μερικούς είναι πρόβλημα αυτό - έχει άποψη που στηρίζεται στην πραγματικότητα και όχι σε ιδεοληψίες. Ο τίτλος ήταν "Το 1821 ανάμεσα στο μύθο και στην αλήθεια. Καλύτερα μιας ώρας..." και το κείμενο ήταν το εξής: Η Επανάσταση του 1821 και ο μακρόχρονος πόλεμος της ελληνικής ανεξαρτησίας που ακολούθησε, εγγράφηκαν με ιδιαίτερο τρόπο στην ιστορία της Ευρώπης. Ηταν οι εποχές της Παλινόρθωσης, της ανατροπής δηλαδή των πολιτικών σχημάτων που προήλθαν από τη μεγάλη Γαλλική Επανάσταση, αλλά και των αξιών, των κληροδοτημάτων της τελευταίας στην ιστορία της ανθρωπότητας. Οι βασιλικοί και αυτοκρατορικοί ηγεμόνες είχαν εγκατασταθεί με ασφάλεια στους θρόνους τους και αναζητούσαν σε σχήματα, όπως η Ιερή Συμμαχία, τρόπους για να εξασφαλίσουν την εξουσία τους στο παρόν και το μέλλον. Τις προσδοκίες των λαών και των ανήσυχων πνευμάτων της ηπείρου τις σκέπαζε η μαύρη καταχνιά της Θείας Πρόνοιας, Υψιστου Τοποτηρητή της τυραννικής ισορροπίας του κόσμου. Οταν μια επανάσταση ξεσπά σε ένα ιστορικό πλαίσιο, όπως αυτό του 1821, σχεδόν αυτονόητα γίνεται υπόθεση που αφορά πολλούς, ασύγκριτα περισσότερους από όσους η όποια αποδέσμευση της Ελλάδας από τον σουλτάνο άμεσα αφορούσε. Ολα τα φωτεινά πνεύματα της Ευρώπης στράφηκαν προς αυτήν και σε αυτήν εναπόθεσαν τις ελπίδες και τις ιδέες τους, τη νοσταλγία τους επίσης για μία Ευρώπη της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και του πνεύματος, όπως αυτή που το 1789 είχε υποσχεθεί. Με λίγα λόγια, εξαιρετικά πολλοί ήσαν εκείνοι που είδαν στον ξεσηκωμό των Ελλήνων όσα ο καθένας τους επιθυμούσε να δει στην εποχή του και στον κόσμο του. Και για το λόγο αυτό, η Ελληνική Επανάσταση έγινε η επανάσταση του Ρομαντισμού και τυλίχθηκε με την πλούσια μυθοπλασία που ο τελευταίος έφερνε μαζί του. Σε αυτή τη συγκυρία, βασανιστικά και επώδυνα, οι Ρωμιοί έγιναν Ελληνες. Και έντυσαν τη νέα τους αυτή ιδιότητα με τα πολύχρωμα ενδύματα που η εποχή της εθνικής δημιουργίας προμήθευσε. Εχοντας πλέον σημαντική απόσταση στο χρόνο από τα τότε συμβάντα μπορούμε σήμερα να είμαστε πιο αναλυτικοί στις παρατηρήσεις μας. Σε τελευταία ανάλυση, οι σημερινές γνώσεις επιτρέπουν τη σύγκριση όσων συνέβησαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με ανάλογες καταστάσεις στο χώρο ή το χρόνο. Η διάθεση «εκδυτικισμού» -«εξευρωπαϊσμού» ή «εκμοντερνισμού» αν προτιμάτε- που εκδηλώθηκε στα ανώτατα κλιμάκια της Αυτοκρατορίας στα τέλη τού γενικότερα ανατρεπτικού 18ου αιώνα, συμπεριλάμβανε στα «θύματά» της και τη χριστιανική διοικητική και εκκλησιαστική αριστοκρατία της Πόλης, τους Φαναριώτες. Σε μια Αυτοκρατορία που ήθελε να πορευθεί στα ίχνη του Μεγάλου Πέτρου της Ρωσίας, τουλάχιστον, δεν ταίριαζαν ανώτατοι κρατικοί λειτουργοί αλλόθρησκοι ή ευνούχοι. Οι τελευταίοι προοδευτικά εξέλιπαν, οι προτελευταίοι όμως είχαν και άλλες επιλογές. Η εδαφική επέκταση της Ρωσίας, η οικονομική επέκταση της Γαλλίας, της Αγγλίας και γενικά της «Δύσης», οι διομολογήσεις, αλλά και η ρευστότητα των καιρών, έδωσαν στους ισχυρούς Ρωμιούς της Πόλης άφθονες εναλλακτικές για το κοινωνικό και πολιτικό τους μέλλον ιδέες. Στην Πόλη, στις αυλές των πριγκίπων του Δούναβη και στους κύκλους των αυτοεξόριστων στη Ρωσία ή στην Ιταλία, τα από καιρό αλλήθωρα βλέμματα προς τη Δύση έγιναν συνάντηση με έναν κόσμο ολότελα διαφορετικό από τον ώς τότε δικό τους. Στο κάτω-κάτω οι ταραγμένοι καιροί του Ναπολέοντα, εκτός από νέες ιδέες, έδιναν και νέους συμμάχους. Οι Αρβανίτες των μικρών νησιών έγιναν ισχυροί καραβοκύρηδες, ο από το εμπόριο πλούτος μεγάλωσε και οι πολιτικές αναταράξεις στον κορμό της Ελλάδας ενίσχυσαν και εν μέρει αυτονόμησαν ισχυρά κοινωνικά στρώματα αριστοκρατικής υφής: τους προύχοντες του Μωριά λόγου χάρη, τους αξιωματούχους και τους αρματολούς του Αλή Πασά στα Γιάννενα. Η αποσχιστική δραστηριότητα του τελευταίου έφερε τα πράγματα στο σημείο βρασμού. Το κόστος της εκστρατείας σε μεγάλο ποσοστό ανέλαβαν να το καταβάλουν οι προύχοντες του Μωριά, ενώ οι χριστιανοί αρματολοί τού παρ' ολίγον κράτους του αποστάτη Αλή έμειναν χωρίς αφεντικό, ανοικτοί σε όποιες νέες προτάσεις. Με τη Φιλική Εταιρία ως σημείο συνάντησης οι διάφορες πιέσεις και δυσαρέσκειες μετατράπηκαν εύκολα σε εξέγερση και η ιστορία των Ρωμιών άρχισε να μεταβάλλεται σε ιστορία των Ελλήνων. Η εξέλιξη ήταν η αναμενόμενη σε τέτοιο τόπο, τέτοια εποχή. Φαναριώτες (όσοι δεν έσπευσαν να προσκυνήσουν στον πρώτο θυμό του σουλτάνου), προύχοντες, αρματολοί, καραβοκύρηδες, μπορούσαν λίγο μόνο να ξηλώσουν τον ιστό της δουλείας. Δεν μπορούσαν να τον κομματιάσουν και να υφάνουν πάνω του τη νέα κατάσταση. Για να γίνει αυτό, η εξέγερσή τους, η απόσχισή τους από το οθωμανικό σύστημα, μέρος του οποίου ήσαν οι ίδιοι, η αυθάδεια στην εξουσία του σουλτάνου, έπρεπε να μεταβληθεί σε επανάσταση. Για να γίνει αυτό -αμέσως το κατάλαβε ο Κολοκοτρώνης- οι υποτελείς των αρχόντων, οι αγρότες, οι ποιμένες, οι ναυτικοί, οι ραγιάδες, ο λαός αν θέλετε, έπρεπε να μπουν στον αγώνα. Και μπήκαν δίνοντας έκτοτε, με τον καλό ή με τον κακό τρόπο -δεν είναι μπαλέτο οι επαναστάσεις- τον τόνο στις εξελίξεις των γεγονότων. Στη γέννηση της Ελλάδας δηλαδή! «Ετσι ήταν ωρέ!», όπως θα έλεγε ο γέροντας αγωνιστής του Βλαχογιάννη. Με το αίμα και τις προσδοκίες των πολλών, με τους υπολογισμούς και τα συμφέροντα των λίγων, με το μεγαλείο και τις μικρότητες του αγώνα, με τις ατελείωτες παρεξηγήσεις και απογοητεύσεις των ρομαντικών φιλελλήνων, με τις παρεμβάσεις των ισχυρών, κτίστηκε, βήμα το βήμα, το ανεξάρτητο κράτος των Ελλήνων. Και έκτοτε, στο χάρτη του κόσμου, υπάρχει Ελλάδα και Ελληνες. ...Μέχρι κάποιο πρόσθετο Μνημόνιο να αποφασίσει καθαρά ότι λάθος έγιναν όλα αυτά, ότι είναι αναχρονιστικά, μη ανταγωνιστικά και βιώσιμα, ότι δεν αρμόζουν στον κόσμο της καπιταλιστικής αγοράς. Οτι δηλαδή, με το να ξαναγίνουμε υποτελείς και ραγιάδες, θα αποκτήσουμε κάποιο μικρό παράθυρο με θέα στον παράδεισο των σημερινών ισχυρών. Διαβάστε περισσότερα...

Σταματά ωρέ το λάδωμα;

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, αλλάζει ριζικά από το 2012 η διαδικασία την απόκτηση διπλώματας οδήγησης με στόχο να σταματήσει το λάδωμα που εκτιμάται ότι φθάνει ετησίως τα 150 εκ ευρώ. Σύμφωνα με την εφημερίδα "Εθνος", το πόρισμα της σχετικής επιτροπής του υπουργείου υποδομών δίνεται για δημόσια διαβούλευση εντός του Μαϊου και οι αλλαγές θα εφαρμοστούν από την επόμενη χρονιά Τι αλλάζει: Οι εξετάσεις θα είναι πλήρως μηχανογραφημένες και θα βιντεοσκοπούνται ενώ οι εξεταστές θα επιλέγονται με ηλεκτρονική κλήρωση λίγη ώρα πριν από την εξέταση. Επίσης οι εξεταστές θα υποχρεούνται στην υποβολή δήλωσης "Πόθεν Εσχες" Οι εξετάσεις θα γίνονται σε τρία στάδια: θεωρία, πορεία και πίστα. Η δοκιμασία στην πίστα προηγείται της "πορείας" και ο υποψήφιος καλείται να κάνει διάφορους ελιγμούς, όπως οπισθογωνία, στάθμευση, αναστροφή. Κατά την εξέταση στην πίστα, ο υποψήφιος θα βρίσκεται μόνος του στο όχημα, με βεβαίωση της σχολής ότι έχει παρακολουθήσει τα απαιτούμενα μαθήματα. Στο υπουργείο Υποδομών μεταφέρεται από τον Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη η διαδικασία για την χορήγηση διπλώματος και τα μοτοποδήλατα. Διαβάστε περισσότερα...

Κουίζ

Πώς λέγεται ο εικονιζόμενος πίνακας, ποιος τον φιλοτέχνησε, πότε και για ποιον λόγο; Η απάντηση αύριο, προς το βράδυ, για όσους δεν το βρουν Διαβάστε περισσότερα...

Καλώς όρισες

Καλώς μας ήρθες πάλι. Είχαμε καιρό να πούμε. Πέρυσι μόνο, ήρθες για κάποιο διάστημα, αλλά δεν προλάβαμε να σε χαρούμε. Και περιμέναμε πολύ καιρό. Χρόνια. Είχε πολλές φορές αναβληθεί ο ερχομός σου. Εχεις εκείνο τον ξάδερφο, που κάθε χρόνο δεν λέει να μας αφήσει και να σηκωθεί να φύγει. Ισως του αρέσει η ζέστη, παρότι μας την παίρνει μακριά. Αλλά και πάλι, αιωνίως δεν κάθεται. Μήπως έχεε καταστρώσει σχέδιο μαζί; Να μην μας έρχεσαι δηλαδή, και να απουσιάζεις για καιρό, για να σε πεθυμήσουμε... Αλλά, και πάλι, δεν σου ταιριάζουν τέτοια νάζια. Οχι ότι δεν είσαι ναζιάρα. Ουουου. Ειδικά από σένα, μόνο τέτοια έχουμε. Στην αρχή, μια γεύση από το τι μας περιμένει. Μετά, μια αγριάδα και μια επάνοδος του ξαδέλφου. Μετά, μια νέα, δυναμική είσοδος, για να φοβηθούμε μην έρθει ο άλλος ξάδερφος, εκείνος που μας ταλαιπωρεί επίσης για χρόνια. Και μετά... α, μετά, χαλαρά. Κάθε πρωί με χαμόγελο, ετοιμάζεις τις ψυχές για καλή διάθεση, για χαμόγελα, για ημέρα με ενδιαφέρον. Κατά το μεσημέρι, παίρνεις τα πάνω σου, για να νιώσουμε "όσο πρέπει" ξέγνοιαστοι. Το απόγευμα είμαστε όλοι ήσυχοι και το βραδάκι φροντίζεις να γευτούμε ποτά με θέα και να μυρίσουμε λουλούδια. Αργά τη νύχτα, ο ύπνος είναι γλυκός, ήρεμος, χωρίς προβλήματα. Και ξανά από την αρχή. Και έρχεται και το Πάσχα. Ο,τι σου πρέπει, δηλαδή. Και φέτος δεν νομίζω να κουραστείς. Θα μείνεις για πολύ, ε; Καλώς όρισες άνοιξη... Διαβάστε περισσότερα...

Ντίβα και στην κηδεία της

Σε κοιμητήριο λίγο έξω από το Λος Άντζελες αναπαύεται, πλέον, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, στο ίδιο όπου έχει ταφεί και ο φίλος της Μάικλ Τζάκσον. Η κηδεία της ηθοποιού πραγματοποιήθηκε σε στενό οικογενειακό κύκλο, ένα τέταρτο μετά την προκαθορισμένη ώρα -μετά από απαίτηση που είχε εκφράσει η ίδια η Τέιλορ. «Ήθελε να αργήσει ακόμα και στην ίδια της την κηδεία» είχε ζητήσει να αναφερθεί στην έναρξη της τελετής, σύμφωνα με τον ατζέντη της. Η κηδεία έγινε στο Κοιμητήριο Φόρεστ Λον στο Γκλέντεϊλ, έναν λόφο λίγο έξω από το Λος Άντζελες. Παρόντες μόνο συγγενείς και λίγοι φίλοι. Σε ανακοίνωσή του, ο ατζέντης της Τέιλορ ανέφερε ότι η σταρ είχε αφήσει σαφείς οδηγίες να ξεκινήσει η τελετή με τουλάχιστον ένα τέταρτο καθυστέρηση, από ότι είχε καθοριστεί αρχικά και να ανακοινωθεί κατά την έναρξη της κηδείας: «Ήθελε να αργήσει ακόμα και στην ίδια της την κηδεία».Η τελετή διήρκεσε μία ώρα και περιλάμβανε ρεσιτάλ θρησκευτικών ποιημάτων του Τζέραρντ Μάνλεϊ Χόπκινς, το οποίο ερμήνευσε ο εγγονός της Τέιλορ, Ρις. «Το φέρετρο έκλεισε και τυλίχτηκε με μια κουβέρτα από πλούσιες, μυρωδάτες γαρδένιες, βιολέτες και κρινάκια από την κοιλάδα» ανέφερε η ανακοίνωση του ατζέντη της. Παρ'όλο που στην τελετή δεν παρευρέθηκαν πολλοί, το Μπρόντγουεϊ βρήκε τρόπο να αποχαιρετήσει τη μεγάλη πρωταγωνίστρια: στις 20:00 το βράδυ (τοπική ώρα) τα θέατρα του Μπρόντγουεϊ θα χαμηλώσουν τα φώτα τους για ένα λεπτό, προς τιμήν της μεγάλης σταρ. Η Λιζ Τέιλορ πέθανε σε ηλικία 79 ετών από συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια. Υπήρξε διάσημη για την αγάπη της για τα διαμάντια, για τους οκτώ γάμους της και για τα ωραιότερα μάτια της μεγάλης οθόνης. Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας. Θαυμαστές της μεγάλης σταρ αφήνουν λουλούδια και σημειώματα δίπλα στο αστέρι της, στην Λεωφόρο της Δόξας. Διαβάστε περισσότερα...

Ο δικό μας Γλέζος και Σιάντας

Μια οφειλόμενη τιμή αποδόθηκε το απόγευμα της Παρασκευής 25 Μαρτίου 2011 στα Τρίκαλα. Διότι πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια της Αναθηματικής Στήλης στη μνήμη του Βασίλη Κουβέλα. Ενός 17χρονου παιδιού που το 1943 πήρε την ελληνική σημαία από το 4ο Δημοτικό Σχολείο όπου ήταν μαθητής και την άπλωσε στο Ιταλοκρατούμενο τότε Φρούριο Τρικάλων. Για αυτή του την πράξη ο Βασίλης Κουβέλας, συνελήφθη, βασανίστηκε και απαγχονίστηκε. Το απόγευμα της Παρασκευής 25-03-2011, στη συνοικία Βαρούσι και πλησίον του Ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση τιμής και μνήμης για τον 17χρονο τότε μαθητή, παρουσία της τοπικής εκκλησίας, πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, αρκετών κατοίκων της περιοχής Βαρούσι και μαθητών του 4ου Δημοτικού Σχολείου Τρικάλων. Αρχικά έγιναν τα αποκαλυπτήρια της Αναθηματικής Στήλης από τον Περιφερειάρχη Θεσσαλίας κ. Κώστα Αγοραστό και στη συνέχεια επιμνημόσυνη δέηση, ομιλία από τον παλαίμαχο δημοσιογράφο κ. Ευθύμιο Λώλη και κατάθεση στεφάνου από τον Περιφερειάρχη κ. Κώστα Αγοραστό. Ο Θύμιος Λώλης ήταν αυτός που ανακάλυψε και δημοσιοποίησε ένα ξεασχμένο γεγονός ηρωισμού και του οφείλεται μέγιστη αναγνώριση. Διαβάστε περισσότερα...

Φανερό και Κρυφό Σχολειό

Ο Τρικαλινής καταγωγής συγγραφέας και δημοσιογράφος Γιώργος Σκαμπαρδώνης δημοσίευσε στη στηλη του "Αστειατόριον" της "Μακεδονίας" ένα κείμενο για τον μύθο του κρυφού σχολειού. Χρησιμοποίησε στοιχεία από εργασία του προέδρου του ΦΙΛΟΣ, Θ. Νημά, από την οποία φαίνεται ξεκάθαρα η ύπαρξη φανερών σχολείων στη Θεσσαλία επί αιώνες.

Ακολουθεί το κείμενο

"Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ξαναρχίζει το τροπάρι για το αν υπήρχε το Κρυφό Σχολειό - μα και να μην υπήρχε, έπρεπε να το επινοήσουμε. Γιατί; Ρωτήστε τον Τίτο Λίβιο. Αλλά είναι αυτονόητο πως κάθε υπόδουλο γένος το πρώτο που κάνει είναι να ιδρύσει σχολειά, κρυφά ή φανερά. Αυτό συνέβη κι εδώ. Κι αφού μόνο οι παπάδες είχαν, τότε, κάποια μόρφωση και η εκκλησία κάποια δύναμη, είναι φυσικό ότι αυτός ο πόλος πάσκισε για τη διάσωση και τη μόρφωση του γένους. Να αναφέρουμε μόνο τι συνέβη στην περιοχή της Θεσσαλίας, κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, με βάση σχετική μελέτη του Θεόδωρου Νημά: στα Τρίκαλα λειτουργούσε σχολείο μέσης εκπαίδευσης, στο οποίο δίδασκαν δάσκαλοι-ιερείς, ήδη από το 1543, ενώ στα Άγραφα από τον 17ο και 18ο αιώνα. Εξέχοντες γραμματικοί και θεολόγοι διδάσκουν σ’ όλη αυτή την περιοχή, όπως ο ιερομόναχος και διδάσκαλος Παχώμιος Ρουσάνος (1508-1553), που επισκέφθηκε τη Μονή Δουσίκου για να δανειστεί βιβλία και δίδασκε δωρεάν σε όσα μέρη περνούσε. Η Μονή Δουσίκου διέθετε αξιόλογη βιβλιοθήκη κι απ’ αυτή δανείζονταν επίσης οι ονομαστοί δάσκαλοι των Αγράφων Ευγένιος Γιαννούλης και Αναστάσιος ο Γόρδιος. Ήδη από το 1541 αναφέρεται ως δάσκαλος στα Μετέωρα κάποιος Παπα-Παρθένιος. Μαρτυρείται ότι στη διάρκεια του 16ου αιώνα λειτουργούσε στα Μετέωρα σχολείο με τον φιλόδοξο τίτλο “Σωκράτους Ακαδημία εν Μετεώρω” - ενώ τα μοναστήρια των Μετεώρων είναι γνωστό ότι είχαν εξελιχθεί αυτή την περίοδο σε μεγάλο κέντρο αντιγραφής χειρογράφων κωδίκων. Στη σχολή Μετεώρων φοίτησαν ο διάσημος ιατροφιλόσφος Διονύσιος Πύρρος ο Θετταλός και ο αδερφός του Ιωακείμ. Ο ιερομόναχος Αμφιλόχιος Βαρλαμίτης, που δίδαξε στη Σχολή Τρίκκης, ανέλαβε πρωτοβουλία ίδρυσης σχολείου το 1752 και στέλνει σχετικό γράμμα στον ηγούμενο της μονής Βαρλαάμ. Στα 1884 οι Μονές Μετώρων και Βαρλαάμ καταβάλλουν το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 500 γροσίων η καθεμιά για τη λειτουργία της Σχολής Τρίκκης - ενώ 300 γρόσια προσφέρει η Μονή Αγίου Στεφάνου και 50 γρόσια η Μονή Αγίας Τριάδος. Λίγους μήνες αργότερα οι τρεις μονές των Μετεώρων αναλαμβάνουν την υποχρέωση να συνεισφέρουν 500 γρόσια η καθεμιά ετησίως στα σχολεία των Τρικάλων. Τα ντοκουμέντα και η βιβλιογραφία που παραθέτει για όλα τα παραπάνω ο Νημάς είναι πολλά - η σχετική μελέτη του δημοσιεύτηκε, για όποιον ενδιαφέρεται, στο περιοδικό “Τρικαλινά”, τόμος 14ος (1994), που περιέχει τα πρακτικά του 3ου Συμποσίου Τρικαλινών Σπουδών. Αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα ντοκουμέντα, από διάφορες περιοχές της τουρκοκρατούμενης Ελλάδας - πού το παράξενο; Δεν ήταν αυτονόητο η εκκλησία να έχει αναλάβει τη σχετική πρωτοβουλία και ευθύνη, αφού δεν υπήρχε άλλος διοικητικός οργανισμός, κι αφού αυτή, διά του Ευαγγελίου, κρατούσε και διέσωζε την ελληνική γλώσσα; Κι εγώ σας λέω πως το έκανε για λόγους αυτοσυντήρησης, εφόσον αν δεν υπήρχαν χριστιανοί και Έλληνες, έπαυε να υπάρχει και η ίδια η εκκλησία - αν και είναι γνωστός και αποδεδειγμένος ο πατριωτισμός πολλών ιερέων που τον πλήρωσαν με τη ζωή τους, για να έρχονται τώρα διάφοροι Γραικύλοι και να εκσφενδονίζουν ανοησίες, υποδυόμενοι τους επαναστατατζήδες. Δεν έχει σημασία αν πιστεύει κανείς, ή αν του αρέσει ιδιαιτέρως η εκκλησία. Δεν είναι θέμα ιδεολογίας - οπότε δεν μπορούμε να αμφισβητούμε δι’ ανάποδου θαύματος τα αυτονόητα και τα αποδεδειγμένα από χίλιες πηγές για να βαυκαλίσουμε τις εμμονές μας". Διαβάστε περισσότερα...

Αγωνίστριες

Μετά τον πρόσφατο χαμό της Βάγιας Κ. Παπακόγκου από το Παχτούρι (εδώ πλήρη στοιχεία) πέθανε στις 25 Μαρτίου σε ηλικία 86 ετών μια άλλη πολύ γνωστή αγωνίστρια, η Μαρία Μπέικου. Ηταν γνωστή διότι ήταν η "φωνή" της Μόσχας, η γυναίκα που ενημέρωνε τους εν Ελλάδι κομμουνιστές από την εκπομοή "Εδώ Μόσχα". Μαχήτρια ΕΛΑΣ και ΔΣΕ, και αυτή πολτάλαντη, ασχολήθηκε ενεργά με το θέατρο μέχρι τα τελευταία της. Σήμερα παρουσιάζουμε ένα κείμενο που βρήκαμε εδώ. Είναι κείμενο που αναδημοσιεύτηκε από το περιοδικό "Ε" της Κυριακάτικης Ελευθροτυπίας στις 10/5/2009.

Μέσα από την παράσταση «Μάουζερ», η αλλοτινή αντάρτισσα και εκφωνήτρια του «Εδώ Μόσχα» Μαρία Μπέικου θυμάται τα λάθη και τα πάθη του παρελθόντος και αφηγείται συγκλονιστικές στιγμές

Δεκαοκτώ χρόνων κατατάχτηκε στον ΕΛΑΣ, στην Αντίσταση, και νίκησε. Στα είκοσι δύο βγήκε ξανά στο βουνό, πολεμώντας με τον Δημοκρατικό Στρατό στον Εμφύλιο, και νικήθηκε. Αργότερα έγινε για τους αριστερούς της Ελλάδας η παρήγορη φωνή του «Εδώ Μόσχα». Οταν η Μαρία Μπέικου ήταν 18χρονη αντάρτισσα και πολεμούσε στις γραμμές του ΕΛΑΣ τους Γερμανούς. Στον ώμο της κρέμεται ένα τυφέκιο τύπου «Μάουζερ», το πρώτο δώρο από τον συναγωνιστή σύζυγό της. Σήμερα, με την απόσταση που δίνει ο χρόνος, η αλλοτινή αντάρτισσα Μαρία Μπέικου βλέπει στοχαστικά και με κριτική διάθεση εκείνα τα χρόνια. Τότε που θυσίαζε χωρίς δεύτερη σκέψη τα νιάτα της, εγκατέλειπε το σπίτι της, έπαιρνε τα βουνά κι αργότερα τους δρόμους της προσφυγιάς. Τότε που η εντολή του κόμματος ήταν η φωνή του Θεού. Πρωταγωνίστρια τώρα της παράστασης «Μάουζερ» στο θέατρο «Αττις», μας μιλάει για το παρελθόν και το μέλλον. Ο λόγος της είναι καθαρός, ψύχραιμος, χωρίς μελοδραματισμούς. Και μας δίνει μια γεύση από την περιπετειώδη ζωή της.

Από την Ιατρική στο βουνό

-Στην παράσταση του Θ. Τερζόπουλου εκπροσωπείτε το κομμουνιστικό κατεστημένο το οποίο ζήσατε. Πιστεύετε πραγματικά ότι, εάν οι αριστεροί δεν απείχαν στις εκλογές του ’46, θα είχε αποφευχθεί ο Εμφύλιος;

«Διαβάζοντας ως θεατρικός ρόλος την εντολή του κόμματος ακούω και τα λάθη της. Ηταν λάθος η αποχή από τις εκλογές, η γραμμή της καθοδήγησης και οι παρεμβάσεις απ’ έξω. Ομως, ο Εμφύλιος ήταν για τους κομμουνιστές άμυνα. Ή θα στεκόμασταν να φυλακιστούμε και να εκτελεστούμε ή θα φεύγαμε στο βουνό. Επέλεξα το δεύτερο γιατί ο κλοιός γύρω μου είχε κλείσει. Ο αδελφός μου ήταν στην φυλακή, το ίδιο και ο άντρας μου. Θα μ’ έπιαναν και με συνοπτικές διαδικασίες θα με εκτελούσαν».

-Η πρώτη σας έξοδος στο βουνό, ως αντάρτισα, έγινε στον ΕΛΑΣ;

«Οργανώθηκα στην Κατοχή πρώτα στην Αλληλεγγύη και μετά στην ΕΠΟΝ. Γύρισα όλα τα χωριά της Β. Εύβοιας, στρατολογώντας κόσμο στην Αντίσταση. Ηρθα στην Αθήνα για σπουδές. Στο πρώτο έτος Ιατρικής οργανώθηκα με σύνδεσμο τον Λεωνίδα Κύρκο. Συνέλαβαν τότε τον αδελφό μου. Ηρθαν οι γονείς μου και πληρώνοντας ό,τι είχαν και δεν είχαν κατάφεραν να τον αποφυλακίσουν. »Μας έβαλαν, όμως, όρο: τέρμα οι σπουδές, γυρνάτε σπίτι. Από την οργάνωση μου είχαν πει να δουλέψω στην Εύβοια, αλλά εγώ δεν μπορούσα να ησυχάσω. Ηθελα να πολεμήσω. Ηξερα ότι στο Καρπενήσι είχε αρχίσει η κατάταξη γυναικών στην 13η Μεραρχία. Πλαστογράφησα την υπογραφή των γονιών μου -το κόμμα ζητούσε τη συγκατάθεσή τους- και με μια δικαιολογία έφυγα απ’ το σπίτι. Βρέθηκα με το Μάουζερ στο βουνό να πολεμώ τους Γερμανούς». -Δύο φορές κόψατε την κοτσίδα σας… «Στον ΕΛΑΣ και στον Δ.Σ. Δεν μ’ ένοιαξε καθόλου. Ισα-ίσα έτσι κόκκινα που ήταν τα μαλλιά μου με είχαν δακτυλοδεικτούμενη, δεν μπορούσα να ξεμυτίσω. Είπα στους συντρόφους μου αν σκοτωθώ να τα στείλουν στη μητέρα μου»…

-Τα Δεκεμβριανά πού σας βρήκαν;

«Πήραμε διαταγή να κατεβούμε από τη Λαμία στην Αθήνα γιατί είχαν αρχίσει οι μάχες. Κι ενώ ήμασταν “νικητές” δεν βρέθηκαν τρία, τέσσερα καμιόνια να μας μεταφέρουν. Με τα πόδια φτάσαμε στη Χασιά- άλλο να περπατάς στο βουνό με τις αρβύλες κι άλλο στην άσφαλτο… Η δική μου διμοιρία παρέμεινε στη Χασιά ως το τελευταίο φυλάκιο του Γενικού Αρχηγείου. Μετά τα Δεκεμβριανά βρεθήκαμε στη Λαμία όπου, κατά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, έπρεπε να παραδώσουμε τον οπλισμό μας. Το κάναμε με κλάματα. Ξέραμε ότι τώρα αρχίζουν όλα: διωγμοί, φυλακίσεις, εκτελέσεις, βιασμοί. Μια κατάσταση τραγική». -Εν τω μεταξύ είχατε παντρευτεί. «Το Νοέμβριο του ’45 παντρεύτηκα τον Γεωργούλα. Γνωριστήκαμε στον ΕΛΑΣ και το Μάουζερ που κρατούσα ήταν δώρο δικό του. Ενιωσα το πρώτο ερωτικό σκίρτημα όταν ο κατοπινός συζυγός μου μού πρόσφερε ένα όπλο! Ο ρομαντισμός είχε συνδεθεί και με τη στρατιωτική πειθαρχία. Είχαμε δώσει λόγο τιμής να ολοκληρώσουμε τη σχέση όταν απελευθερωθούμε. Αυτό που μας έκαιγε την καρδιά ήταν η νίκη: να διώξουμε το μισητό εχθρό και ν’ αλλάξουμε τον κόσμο».

-Ομως, δεν προλάβατε να χαρείτε το γάμο με τον άντρας σας…

«Μείναμε μαζί μέχρι τον Απρίλιο του ’46 όπου τον έπιασαν. Κινδύνευα πια κάθε στιγμή. Ολοι μου έλεγαν, κυρίως ο άντρας μου, να φύγω απ’ την Αθήνα. Ζήτησα, μάταια, σύνδεσμο. Αυτό ήταν το διφορούμενο καθεστώς προεμφυλιακά: από τη μια το κόμμα ήταν τάχα νόμιμο κι από την άλλη κάθε μέρα οι παρακρατικοί σκότωναν. Οργάνωσα ξανά μόνη τη φυγή μου όπως και τότε στον ΕΛΑΣ. Τον Αύγουστο του ’47 πήγα στην Παρνασσίδα με διοικητή τον καπετάν Διαμαντή, διαμάντι πραγματικό. Οσοι μείναμε ζωντανοί σ’ αυτόν το χρωστάμε».

Οργή και αδιέξοδο

-Σηκώνατε το όπλο, σημαδεύατε και πυροβολούσατε. Σκοτώσατε;

«Δεν ξέρω. Οταν κρατάς όπλο… Αυτό που ξέρω είναι πόσο διαφορετικά ένιωθα όταν πολεμούσα στον ΕΛΑΣ. Τότε είχα απέναντί μου το Γερμανό, τον κατακτητή της πατρίδας μου και ήθελα να τον σκοτώσω. Στον δεύτερο γύρο είχα απέναντι τον αδελφό μου, έναν Ελληνα. Αν δεν κτυπούσα θα κτυπούσε εκείνος. Πώς ένιωθα σημαδεύοντας; Ενα συναίσθημα αποτροπιασμού για τον εαυτό μου ανακατεμένο με οργή από το αδιέξοδο που βίωνα». -Κι όμως εκείνος ο στρατός αποτελούσε τον καινούριο «εχθρό» που μετά την απελευθέρωση -για την οποία αγωνιστήκατε- σας έστελνε ξανά στις φυλακές και στις εκτελέσεις. «Οταν πια ο εθνικός στρατός κτυπούσε οργανωμένα με τις οδηγίες και την αρωγή των Αγγλοαμερικανών, πράγματι, τα συναισθήματα άλλαζαν. Δεν μας άφηναν σε χλωρό κλαδί. Στο Καρπενήσι μάς βομβάρδιζε ένα αεροπλάνο. Το ρίξαμε χτυπώντας το με ό,τι όπλο διαθέταμε. Βρήκαμε νεκρό τον συκυβερνήτη και πληγωμένο τον κυβερνήτη. Ηταν Αμερικανός. Το γεγονός αποτελούσε αδιάψευστη μαρτυρία για την παρέμβαση των ΗΠΑ -διατείνονταν ότι είναι ουδέτεροι- αλλά ένας αντάρτης από το μίσος του τον αποτελείωσε. Αυτή η ιστορία είχε συνέχεια. »Πριν από μερικά χρόνια με κάλεσαν σε συνάντηση “Εθνικών” και “Δημοκρατικών” στο Καρπενήσι. Εμαθα από τον ξενοδόχο ότι πριν από καιρό βρέθηκε στα μέρη ο γιος εκείνου του πιλότου που σκοτώσαμε αναζητώντας τον τάφο του πατέρα του. Ενιωσα πολύ άσχημα. Ομως ο ξενοδόχος βιάστηκε να συνεχίσει την ιστορία: “Μη στενοχωριέστε. Ικανοποιήθηκε που βρήκε τον τάφο και θεώρησε τον θάνατό του φυσιολογικό. Εμοιαζε να καταλαβαίνει ότι ο πατέρας του πολεμούσε σε μια ξένη χώρα αναίτια”. Αυτό με ανακούφισε».

«Τυχαία έζησα»

-Φτάσατε ποτέ κοντά στον θάνατο;

«Επί τρεις μήνες κάναμε κάθε μέρα μάχη και τη νύχτα πορεία. Δεν ήξερες αν η επόμενη σφαίρα έφευγε για να βρει εσένα. Τυχαία έζησα… Ημασταν γυμνοί, πεινασμένοι, ψωριασμένοι. Τις περισσότερες μάχες τις κάναμε για να βρούμε τροφή και παπούτσια. Ο επιμελητής Κώστας Πεντεδέκας αν έβρισκε μια χούφτα αλεύρι την έκρυβε σε μια βουνοπλαγιά. Ενα κουτσό μουλαράκι κουβαλούσε τα καζάνια. Οταν φτάναμε στο σημείο που ήταν κρυμμένο το αλεύρι το μαγειρεύαμε και τρώγαμε. »Πολλές επιχειρήσεις μας προδίδονταν, όπως κάποια στην Αμφιλοχία. Είχαν ενεδρεύσει στα ριζά και μας περίμεναν. Οταν μπήκαμε είδα τη φωτοβολίδα υποχώρησης. Εριχναν από παντού. Πτώματα από τη μια κι από την άλλη. Στην αναγνώριση δύο εμπροσθοφυλακών, δική μας και του Εθνικού Στρατού, ο Διαμαντής συνεννοήθηκε μαζί τους να σταματήσουμε για μια νύχτα. Ετσι μας άφησαν να περάσουμε».

-Υπήρχαν στιγμές που οι δυο στρατοί ξεχνούσαν το μίσος που τους χώριζε;

«Μέσα στη δίνη, των αλληλοσκοτωμών, μοιραζόμαστε ανθρώπινες στιγμές. Πρωτοακούσαμε το τραγούδι του Τσιτσάνη “Κάποια μάνα αναστενάζει, το γιο της περιμένει” -εμείς ιδέα δεν είχαμε από μουσικές και τέτοια- όταν το τραγουδούσε απέναντί μας η σκοπιά των μπουραντάδων. Το μάθαμε απ’ αυτούς και φτάσαμε στο σημείο να το τραγουδάμε και να κλαίμε μαζί και χωριστά!».

-Ως υπεύθυνη της ΙΙ Μεραρχίας παραβρεθήκατε στην πρώτη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη Γυναικών την άνοιξη του ’49 στο Βίτσι.

«Ξεκινήσαμε από το Καρπενήσι τριάντα γυναίκες από τις μεραρχίες της νότιας επικράτειας. Φτάνοντας στο Βίτσι νιώσαμε ότι υπηρετούμε κάτι ανώτερο. Είχαν έρθει ξένες αντιπροσωπείες, όλα ήταν οργανωμένα, ο νέος σοσιαλιστικός κόσμος ανέτειλε… Σε μερικούς μήνες είχαμε ηττηθεί. Δεν κατέβηκα ξανά κάτω γιατί αρρώστησα. Τον Αύγουστο του 1949 έφυγα μαζί με χιλιάδες άλλους στην Αλβανία. Πρέπει να ομολογήσω ότι οι Αλβανοί, που είχαν περάσει τα πάνδεινα, μας πρόσφεραν από το υστέρημά τους».

-Πώς βρεθήκατε στη Σοβιετική Ενωση;

«Φύγαμε από το Δυρράχιο χωρίς να ξέρουμε πού πάμε… Πολλά μεγάλα φορτηγά καράβια φόρτωσαν σε αμπάρια χωριστά άντρες και γυναίκες. Ταξιδέψαμε ως… φορτία γιατί θα περνούσαμε τα Δαρδανέλια. Προορισμός ήταν η Τασκένδη στην ΕΣΣΔ. Δεν είχα ιδέα ότι ο άντρας μου ήταν καταδικασμένος δύο φορές σε θάνατο και ο αδελφός μου φυλακισμένος. Εκεί οργανωθήκαμε σε χιλιάδες καταλύματα. Εζησα το δράμα των γυναικών που επί μήνες ήταν σαν χαμένες. Αρνούνταν να σηκωθούν απ’ το κρεβάτι λέγοντας: “πάρτε μας πίσω, στην Ελλάδα”. Πέρασε καιρός και χρειάστηκε δουλειά μέχρι να συνηθίσουν, μέχρι να συνειδητοποιήσουν ότι εκεί πλέον θα είναι η ζωή τους. Μας έστειλαν να σπουδάσουμε. Εμένα σ’ ένα Ινστιτούτο με αντικείμενο τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς γιατί “η Ελλάδα θα είχε ανάγκη από αυτή την ειδίκευση”… Το 1952 αναζητούσαν εκφωνήτρια στο ραδιοφωνικό σταθμό της Μόσχας. Και με διάλεξαν».

-Εκεί ζήσατε άλλα κοσμοϊστορικά γεγονότα: Εκφωνήσατε κλαίγοντας την είδηση για το θάνατο του Στάλιν, την καθαίρεση του Νίκου Ζαχαριάδη και την εξορία του, το 20ό συνέδριο του ΚΚΣΕ, τη νέα περίοδο Χρουστσόφ. Πώς βιώνατε αυτή την καινούρια «σοσιαλιστική» πραγματικότητα;

«Οταν είσαι μέσα σε μια κολεκτίβα δεν έχεις περιθώρια ούτε δράσης ούτε σκέψης δυστυχώς. Πειθαρχείς. Ο,τι λέει το κόμμα είναι σωστό. Επί Χρουστσόφ άνοιξαν οι ορίζοντες. Μέχρι τότε δεν μιλούσε κανείς για τίποτα. Βρισκόσουν με κάποιον, γελούσες, συζητούσες και δεν ήξερες ότι ο πατέρας του ήταν στα γκουλάγκ. Οταν ξεκίνησε η αποσταλινοποίηση μείναμε με το στόμα ανοιχτό. Φίλοι μας είχαν ανθρώπους χαμένους που τους έκλαιγαν κρυφά χωρίς να διανοούνται να ομολογήσουν τίποτα σε κανέναν. Ναι, εγώ ανακοίνωσα κλαίγοντας το θάνατο του Στάλιν. Εμεινα δύο νύχτες στο σταθμό γιατί η Μόσχα ήταν πολιορκούμενη από εκατομμύρια κόσμου που πενθούσε».

Εμεινε μόνο η πίκρα

-Τώρα που το θυμόσαστε τι σκέφτεστε;

«Η συναισθηματική φόρτιση ήταν θηριώδης. Προείχαν όσα είχαμε πιστέψει και αγωνιστεί γι’ αυτά. Αλλά θα σας πω το εξής: Οταν αργότερα ήρθε στο Ινστιτούτο ο Γεφτουσένκο και ελεύθερα πια μας απήγγειλε, κλαίγαμε ξανά. Κι όταν άνοιξε η πρόσβαση στα έργα της ρωσικής αβανγκάρντ -απαγορευμένης μέχρι τότε- οι ουρές ήταν ατελείωτες, όπως και για τα έργα του Σολζενίτσιν».

-Το σημερινό ΚΚΕ πώς σας φαίνεται;

«Δεν ξέρω πια πώς να το χαρακτηρίσω. Αυτά μάλιστα που λέει τελευταία για τον Στάλιν μου φαίνονται σαν κωμωδία. Επέστρεψα από την ΕΣΣΔ το 1975. Δεν πρόλαβα ζωντανό τον άντρα μου και έκτοτε δεν με ενδιαφέρει τίποτα πια. Μου έμεινε μόνο μια βαθιά πικρία».

-Μετανιώσατε για τους αγώνες σας;

«Καθόλου κι αυτό γιατί δεν υπήρχε επιλογή. Μετά τη διάσπαση ο άντρας μου ακολούθησε το ΚΚΕ εσωτερικού. Μέσα σε μια νύχτα του αφαίρεσαν όλα τα προνόμια, μέχρι και τον τηλέτυπο. Πικράθηκα πολύ και απομακρύνθηκα. Νιώθω αριστερή. Ο Μαρξ επιστρέφει, θυμηθείτε το. Στη θεωρία του θα πατήσει το καινούριο που θα γεννηθεί για ν’ αλλάξει τον κόσμο προς το καλύτερο». * Της ΕΦΗΣ ΜΑΡΙΝΟΥ – φωτ.: Π. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΚυριακάτικηΕλευθεροτυπία / Επτά, Κυριακή 10 Μαΐου 2009 Στη φωτό, η Μαρία Μπέικου ανάμεσα στις φωτογραφίες δεκάδων φίλων της, επωνύμων (όπως η Διδώ Σωτηρίου) και ανωνύμων αγωνιστών του Δημοκρατικού Στρατού. Διαβάστε περισσότερα...

ΣΥΝ Τρικάλων υπέρ διαδηλωτών για το 8ο Γυμνάσιο

Υπέρ των διαδηλωτών και κατά της αστυνομικής παρέμβασης στη διάρκεια της διαμαρτυρίας στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου, παρεμβαίνει ο ΣΥΝ Τρικάλων. Οι διαδηλωτές είχαν αναρτήσει πανό κατά της προτεινόμενης και επικείμενης συγχώνευσης του σχολείου με το 2ο Γυμνάσιο, απένανι από την εξέδρα των επισήμων. Επενέβη σχεδόν αμέσως αστυνομική δύναμη και απλώς κάποιοι σπρώχτηκαν περισσότερο, χωρίς τίποτε ιδιαίτερο να συμβεί. Η ανακοίνωση της Ν.Ε. Τρικάλων του ΣΥΝ (όχι του ΣΥΡΙΖΑ) σημειώνει:Καταδικάζουμε με τον πιο απερίφραστο τρόπο την προσπάθεια των αστυνομικών οργάνων να εμποδίσουν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς του 8ου Γυμνασίου Τρικάλων να αναρτήσουν πανό κατά τη διάρκεια της μαθητικής παρέλασης της 25ης Μαρτίου, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατάργηση του σχολείου τους. Το γεγονός ότι υπό το φόβο αποδοκιμασιών προς τους εκπροσώπους της κυβέρνησης η αστυνομική διεύθυνση Τρικάλων είχε λάβει πρόσθετα μέτρα ασφάλειας, ήταν εμφανές σε κάθε πολίτη που βρέθηκε στο χώρο της παρέλασης. Το γεγονός ότι αστυνομικοί προπηλάκισαν πολίτες που στα πλαίσια της άσκησης των ατομικών συνταγματικών τους δικαιωμάτων, επεχείρησαν να διαμαρτυρηθούν με έναν απόλυτα ειρηνικό τρόπο, είναι ένα πρωτόγνωρο και απαράδεκτο γεγονός για την πόλη μας, που αποπνέει μία σαφώς αντιδημοκρατική συμπεριφορά. Οι υπεύθυνοι της ενορχήστρωσης και υλοποίησης αυτής της συμπεριφοράς θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μόνο σε απολυταρχικά καθεστώτα είναι δυνατό να απαγορευτούν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των πολιτών. Πουθενά αλλού . ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Ν.Ε. Διαβάστε περισσότερα...