Ρόδη είναι και γυρίζει

Που λέτε, όπως ίσως ξέρετε (μάλλον δεν το ξέρετε, αλλά είναι εξακριβωμένο) υπάρχει μια ελληνίδα ευρωβουλευτής που λέγεται Ρόδη Κράτσα, wannabe-Γιάννα-Αγγελοπούλου (αφού αυτό φαίνεται στη φωτό). Η κυρία αυτή, που διατέλεσε και βουλευτής, υπέβαλε μια ερώτηση στην Κομισιόν, με την οποία φαίνεται ξεκάθαρα ότι η μεγάλη παραμονή στις Βρυξέλλες σε κάνει κομμουνιστή, αν είσαι δεξιός (και δεξιό, αν είσαι αριστερός γενικώς). Η ερώτηση αφορούσε στο θέμα της «επιπρόσθετης συμπίεσης του μισθολογικού κόστους στην Ελλάδα και των αποτελεσμάτων της». Σε κανονικά ελληνικά, «σαν πολύ δεν κόβονται οι μισθοί; Πώς θα ζήσουν χωρίς παντεσπάνι;». Η - και αντιπρόεδρος - του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (όπου μόνο συζητούν, χωρίς να έχουν κανέναν ρόλο - όπως ακριβώς συμβαίνει στα τσιπουράδικα, αλλά στο πιο sic), επικαλείται μελέτη της εφημερίδας Wall Street Journal. Αυτή δείχνει ότι «οι Έλληνες εργαζόμενοι απασχολούνται τις περισσότερες ώρες (42) στην Ε.Ε. υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης, ωστόσο υστερούν σε επίπεδο παραγωγικότητας λόγω ελλιπών υποδομών και μη προηγμένης τεχνολογίας. Παράλληλα επικαλείται στοιχεία της Eurostat, βάσει των οποίων, το τελευταίο τρίμηνο του 2010, το μέσο ωριαίο εργατικό κόστος στην Ε.Ε. σημείωσε άνοδο (1,6 %), ενώ στην Ελλάδα κατεγράφη μείωση (-6,5 %) συγκριτικά με το προηγούμενο έτος». Δηλαδή, η κα Κράτσα συνειδητοποίησε μέσω της πιο έγκυρης εφημερίδας των επίσημων τζογαδόρων του κόσμου ολάκερου, ότι οι Ελληνες, και δουλεύουν περισσότερο και πληρώνονται λιγότερο. Mon dieu, που θα ‘λεγε και η Αντουανέτα… Ετσι, λοιπόν, η ευρωβουλευτής ρωτά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, «αν η μείωση του μισθολογικού κόστους καθώς και η υιοθέτηση ειδικών συλλογικών συμβάσεων που περιλαμβάνονται ως μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής στο 3ο επικαιροποιημένο Μνημόνιο, συνάδουν με τις ανάγκες για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας τη στιγμή που επιβαρύνεται η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων». Δηλαδή, πώς θα τους πουλούν οι εταιρίες προϊόντα, αν δεν έχουν λεφτά να τα αγοράσουν (τα έχει εξηγήσει πριν 140 χρόνια ο Μαρξ, αλλά να μην κάνουμε λόγο τώρα). Παράλληλα, η κα Κράτσα ζητά να πληροφορηθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, «εάν στο πλαίσιο του Συμφώνου για το ευρώ, όπου οι μισθοί θα συνδέονται με την παραγωγικότητα σε κάθε χώρα, οι παρεμβάσεις θα κατευθύνονται και σε άλλους τομείς και αν ναι, σε ποιους συγκεκριμένα». Δηλαδή, «από πού αλλού θα κόψετε;». Από περιέργεια δηλαδή, όχι για κανέναν άλλο λόγο… Φυσικά, η ευρωβουλευτής θέλει να δείξει ότι η κυβέρνηση δεν έκανε τις διαπραγματεύσεις που «έπρεπε» (σωστό) και ότι η ΝΔ θα μας σώσει (λάθος, ως γνωστόν. Δεν μπορεί να σε σώζει αυτός που σου έδωσε την τελική κλωτσιά για τον γκρεμό). Τελικά, πόσο βαρετό ήταν να διαβάζετε ένα τέτοιο κείμενο για μια τέτοια ερώτηση;