Αφιέρωμα στον ποιητή Ηλία Κεφάλα

Το Δημοτικό Θέατρο Τρικάλων διοργανώνει, εκδήλωση-αφιέρωμα για τα 30 χρόνια εκδοτικής δραστηριότητας του συμπολίτη μας ποιητή ΗΛΙΑ ΚΕΦΑΛΑ την Πέμπτη 26 Μαΐου 2011 και ώρα 21.00 στην αίθουσα του Δημοτικού Κινηματογράφου στο Μύλο Ματσοπούλου. Στην εκδήλωση συμμετέχουν οι: Παρασκευή Αλέξη, Παναγιώτης Ζαχαρόπουλος, Βίκη Ιακωβάκη, Μαρία Μανθέλα, Σάκης Μπιλιάλης, Σία Φαράκη, Αντονέλα Χήρα, Ανδρέας Τσέγας, Στέφανος Νταλάσης και ο ίδιος ο τιμώμενος. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη. Ο Ηλίας Κεφάλας γεννήθηκε το 1951 στο λιλιπούτειο χωριό Μέλιγος Τρικάλων, όπου και διαμένει σήμερα ύστερα από μακρά παραμονή στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και εργάζεται σε υπηρεσία του Δημοσίου. Σήμερα ζει και πάλι στον γενέθλιο τόπο του, παρακολουθώντας φωτογραφικά τη φύση, γράφοντας ποίηση, δοκίμιο και πεζογραφία και ασκώντας λογοτεχνική και εικαστική κριτική, σε περιοδικά λόγου και τέχνης. Ασχολήθηκε με το ραδιόφωνο και περιστασιακά με την τηλεόραση. Μεταφράζει και παρουσιάζει γαλλόφωνους ποιητές. Σε στήλη του περιοδικού "Ευθύνη" δημοσιεύει κριτικές αποτιμήσεις προσώπων και κειμένων της νεοελληνικής γραμματείας, ως ύστερες εντυπώσεις από μια δεύτερη ανάγνωση. Σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά ("Αυγή", "Διαβάζω", "Εντευκτήριο", κ.λπ.) παρουσιάζει τις εντυπώσεις τους από τη σύγχρονη λογοτεχνική δημιουργία. Συντελεί στην έκδοση της επιστημονικής επετηρίδας "Τρικαλινά". Συνεργάζεται με τα κυριότερα λογοτεχνικά περιοδικά, όπου φιλοξενούνται ποιήματά του και άλλα κείμενα. Παλαιότερα διακόνησε επισταμένως της κριτική βιβλίου στα περιοδικά "Τομές", "Νέες Τομές", "Διαβάζω" και "Οδός Πανός", όπου φιλοξενήθηκαν περισσότερα από χίλια κείμενά του. Κάποια ποιήματα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά και πολωνικά.

Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΓΟΝΑΤΙΖΕΙ ΚΙ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ

Το αν γυρίζω κατάμονος στους λόφους

φταίει που είμαι ποιητής;

Αν αποφεύγω το πυκνό και θορυβώδες πλήθος

η ποίηση είναι μια αρκετή δικαιολογία;

Αν απουσιάζω από δεξιώσεις και συναθροίσεις

από αξιώματα και τιμές

αν στέκομαι μακριά από φιλοδοξίες

φταίει τάχα θανάσιμα η ποίηση που με ποδηγετεί;

Και αν πράγματι έτσι πάντα και σταθερά συμβαίνει

η ποίηση είναι εκείνη που με φυγαδεύει

στ’ απόμερα κι ερημικά σκοτάδια;

Η ποίηση – λέει μια φωνή – είναι μόνο μια αλήθεια

– ανυπεράσπιστη κι αυτή – σαν όλες τις αλήθειες.

Η ποίηση είναι μια αλήθεια

που αντιστρατεύεται όλες τις άλλες τις αλήθειες.

Μία φωνή που καταργεί όλες τις άλλες τις φωνές.

Η ποίηση τίποτα δεν δικαιολογεί

Η ποίηση είναι αυτή που όλα τα ανατρέπει

Και εξάπαντος τον εαυτό της πάνω απ’ όλα.

Τον ποιητή της θα σκεφτεί;