Διαγωνισμός για έργα στον Αχελώο!

Εάν η διαμάχη Μπιρμπίλη – Ρέππα εξέφραζε τις δύο γραμμές στην κυβέρνηση και στην κοινωνία για τον Αχελώο, τι θα σηματοδοτήσει η παρουσία των Παπακωνσταντίνου – Ραγκούση στα δύο υπουργεία; Με δεδομένες, μάλιστα, δύο αντικρουόμενες αποφάσεις των προκατόχων τους; Εν ολίγοις, θα ολοκληρωθεί η εκτροπή του Αχελώου;

Νέο στοιχείο

Το νέο δεδομένο που παρουσιάζουμε σήμερα, αφορά στη δημοσιοποίηση την περασμένη Πέμπτη, του χρονοδιαγράμματος της πρόσκλησης διενέργειας διαγωνισμού για τα « Επείγοντα μέτρα υποστήριξης της σήραγγας Εκτροπής Αχελώου προς Θεσσαλία». Με προϋπολογισμό 14.500.000 ευρώ, το έργο θα πρέπει να δημοπρατηθεί μέχρι τις 15 Ιουλίου. Η σχετική έγκριση δόθηκε στις 14 Ιουνίου από την ΕΥΔΕ/ΟΣΥΕ του υπουργείου Υποδομών και αφορά στα πρόσθετα έργα που θα πρέπει να γίνουν στα ήδη εκτελεσθέντα έργα της εκτροπής. Η σχετική πραγματογνωμοσύνη τριών ξένων εμπειρογνωμόνων είχε αποτελέσει μέρος της αίτησης του υπουργείου στο ΣτΕ, για κατασκευή απαραίτητων έργων προστασίας των έργων, με άρση της αναστολής εκτέλεσης εργασιών. Το ανώτατο δικαστήριο (Επιτροπή Αναστολών) είχε κάνει εν μέρει δεκτή την αίτηση του υπουργείου και ζητούσε εντός 30 ημερών, να ληφθούν μόνο τα απαραίτητα μέτρα και να υποδειχθεί τι θα έπρεπε να γίνει. Στη συνέχεια, η ΕΥΔΕ/ΟΣΥΕ γνωμοδότησε για τα μέτρα και το ΣτΕ επέτρεψε να γίνουν, υπό την προϋπόθεση να είναι προσωρινά και υποστηρικτικά. Πέρυσι τέτοιον καιρό, όταν γράφαμε για την πρωτοβουλία του Καρδιτσιώτη βουλευτή Ντ. Ρόβλια, ο οποίος ξεκίνησε την υπόθεση με τα έργα προστασίας των … έργων, αναφέραμε ότι θα ήταν προσπάθεια συνέχισης της εκτροπής με άλλον, πλάγιο τρόπο.

Το μέλλον

Πλέον, φαίνεται ότι, τουλάχιστον σε επίπεδο προστασίας, τα έργα θα παραμείνουν. Τα 14,5 εκατ. ευρώ (από το σύνολο των 500 εκατ. που είναι δεσμευμένα για την εκτροπή, δηλαδή για τα «έργα εκτροπής Αχελώου και εγγειοβελτιωτικά έργα Θεσσαλικής πεδιάδας») προφανώς θα λύσουν προβλήματα στατικότητας. Τι θα γίνει, όμως, συνολικώς με το έργο; Εδώ υπεισέρχονται δύο παράγοντες. Το ένα, η καταγγελία του Κ. Αγοραστού, για απόφαση της τέως υπουργού Περιβάλλοντος, Τ. Μπιρμπίλη, να επεκτείνει κατά 33.186,93 εκτάρια τη ζώνη προστασίας ορνιθοπανίδας στην κοιλάδα του Αχελώου. Αυτό, περιβαλλοντικώς είναι ορθό, αλλά, όπως ανέφερε ο Περιφερειάρχης, επί της ουσίας, ο χρόνος λήψης της απόφασης και η αποστολή της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, είναι ενδεικτικά «της πολεμικής που ασκεί η πολιτική ηγεσία». Υπονοώντας ότι, πώς λαμβάνεται και αποστέλλεται η απόφαση τώρα, που εκδικάζεται στο Λουξεμβούργο η υπόθεση των προδικαστικών ερωτημάτων του ΣτΕ για το είδος της εκτροπής. Αυτή η πλευρά, της αντίρρησης για το έργο, είχε ενισχυθεί και από την καθυστέρηση ολοκλήρωσης των διαδικασιών καθορισμού των ζωνών διαχείρισης υδάτων. Ήταν μια ακόμη απόφαση που ήγειρε αντιδράσεις, αφού θεωρητικώς, θα υπήρχε ή όχι επιστημονική διαπίστωση για την αναγκαιότητα ολοκλήρωσης της εκτροπής. Η οποία, όμως, έχει αναγγελθεί πολλάκις από πολιτικούς…

Οι νέοι υπουργοί

Στο πλαίσιο αυτό οι δύο νέοι υπουργοί θα πρέπει να δώσουν δείγμα γραφής για το έργο. Ο κ. Ραγκούσης θα συνεχίσει την πρακτική Ρέππα και ο κ. Παπακωνσταντίνου θα τον ακολουθήσει, αφού, ως πολιτικοί, είναι πιθανό να υποβαθμίσουν τα περιβαλλοντικά πιθανά δεδομένα; Από την άλλη, έχουν – και πόσο – δίκιο οι οικολογικές και άλλες οργανώσεις που αντιτίθενται στην ολοκλήρωση, συμπληρώνοντας ορισμένες εξ αυτών, ότι η διαχείριση υδάτων και καλλιεργειών στον κάμπο, θα μπορούσε να είναι μια διαφορετική υπόθεση; Θα μάθουμε σύντομα.