Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα

Από καιρό υφίσταται μια εντελώς αθηνοκεντρική στάση των... αθηναϊκών καναλιών, τα οποία θεωρητικώς εκπέμπουν ως πανελλαδικής εμβέλειας, παρότι δεν έχουν άδεια(!). Τις τελευταίες ημέρες, δύο ρεπορτάζ - εκφωνήσεις, μου δημιούργησαν νέα απέχθεια για αυτόν τον ορυμαγδό αθηνοκεντρικής αντιμετώπισης των γεγονότων. Το ένα ήταν η δολοφονία των δύο αστυνομικών, το άλλο ο χιονιάς από την Καθαρά Δευτέρα και μετά. Στο πρώτο θέμα, ρεπόρτερ κάποιου καναλιού έλεγε: για να καταλάβουν οι τηλεθεατές μας, το σημείο της δολοφονίας είναι σε έναν παράδρομο στον δρόμο που οδηγεί στον ΟΣΕ στου Ρέντη. Τι μας λες; Τώρα λύθηκε η απορία. Μπέρδευα τον ΟΣΕ στου Ρέντη με τον ΟΣΕ στο Πλατύ Ημαθίας και ήρθε ο διαφωτιστής να μας βγάλει από το αδιέξοξο. Ως προς το δεύτερο, ένα δελτίο καιρού περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια, πόσο θα είναι το ύψος του χιονιού που θα πέσει σε κάθε περιοχή της (αστικής) Αττικής. Εϊχα μια ανησυχία, διότι σκόπευα να πάω Μενίδι - Γλυφάδα και δεν ήξερα πού να βάλω αλυσίδες. Κατά τα λοιπά, όλα τα ρεπορτάζ όλων των αναλιών θεωρούν ως δεδομένο για όλους τους Ελληνες να ξέρουν πού βρίσκεται ο κάθε κόμβος και η κάθε περιοχή σε κάθε Δήμο της (αστικής) Αττικής. Θεωρούν ότι κάνουν εξωτερικό ρεπορτάζ όταν βρίσκονται π.χ. στη Σταμάτα. Οταν, δε, παίρνουν τα όρη και τα βουνά, σε περιοχές όπως Τρίκαλα, Αγρίνιο, Κοζάνη, Δράμα και άλλα παραμεθόρια σημεία της χώρας,μάλλον θα απαιτούν επίδομα μετακίνησης στο εξωτερικό. Για τα νησιά και την Κρήτη, η κατάσταση είναι διαφορετική: τα ξέρουν λόγω διακοπών, οπότε σε γενικές γραμμές τα αισθάνονται "δικά τους", "αποικίες". Αυτά δεν ισχύουν μόνο για τους ρεπόρτερ. Αυτοί εκφράζουν και αντανακλούν τη γενική αντίληψη ατόμων που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μόνο σε ένα μεγαθήριο άναρχης και ανόητης, μη λογικής "ανάπτυξης" όπως η Αθήνα. Ξέρουν άνετα πώς να κινούνται από Δήμο σε Δήμο, αλλά μόλις βγαίνουν στην εθνική για Καρδίτσα, χάνονται. Κι όταν φτάνουν στη λίμνη Πλαστήρα, ένα "γουάου" τούς συντροφεύει, με τις συνήθειες της αγχωτικής ζωής. Δεν ισχύουν αυτές οι διαπιστώσεις για όλους. Υπάρχουν και οι πιο ενσυνείδητοι, λόγω των συχνότερων επαφών τους με την "επαρχία". Αλλά σε γενικές γραμμές, η συμπεριφορά είναι αποικιοκρατική. Αιτία, "η αντίθεση πόλης-υπαίθρου", που "εκδηλώνεται επί κεφαλαιοκρατίας με τις σχέσεις πολιτικής κυριαρχίας, με την οικονομική, τεχνολογική κ.λπ. εξάρτηση της υπαίθρου, αλλά και με τη διατηρούμενη τελμάτωση και καθυστέρηση της τελευταίας". (Από το ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ- ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ- ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ του Δημ. Πατέλλη, εκδόσεις ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ, 1994-1995). Αυτά, δηλαδή, τα είχε πει ο Μαρξ προ δύο αιώνων. Αλλά φαντάζουν τόσο σύγχρονα, με δεδομένη τη γιγάντωση μιας μητροπολιτικής Αθήνας, που παίζει τον ρόλο της Ελλάδας. Ούτε Θεσσαλονίκη υπάρχει, ούτε Πάτρα, Ηράκλειο, Λάρισα. Και θυμίζουν οι στάσεις απέναντι στην "επαρχία", την ατάκα μιας ξανθιάς ενός πρωινάδικου: - Από πού τηλεφωνείτε; - Από τα Τρίκαλα. - Α, ωραία, κοντά στη θάλασσα. ΣΗΜ.: Διαβάστε περισσότερα για την αντίθεση πόλης υπαίθρου εδώ με αφορμή τις πυρκαγιές του 2009, εδώ και εδώ