Μελίνα Μερκούρη

Κάποιοι θυμήθηκαν αυτή την επέτειο. Του θανάτου της Μελίνας Μερκούρη. Μιας Ελληνίδας που κατόρθωσε με το μπρίο και τις λοιπές της διεθνείς επαφές και σχέσεις, να βάλει την Ελλάδα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, την περίοδο της δικτατορίας. Μπορεί να λέγονται διάφορα για αυτή, με βάση κουτσομπολιά, αλλά η ουσία είναι ότι ορισμένα ζητήματα είναι σαφή: τα Μάρμαρα, ο αντιδικτατορικός αγώνας, η διαμόρφωση θεσμικών πλαισίων για κινηματογράφο και αρχαιολογικούς χώρους (πρωτόλεια, φυσικά, και με ελλείψεις), ήταν ένα έργο που έμεινε στην ιστορία. Κανείς άλλος δεν κατόρθωσε να εντάξει την πολιτική στην τέχνη και αντιστρόφως - εκτός, φυσικά, από τον Μίκη - σε μια εποχή, βεβαίως, όξυνσης της πολιτικής και ταξικής αντιπαράθεσης Μια παρέα και ομάδα εξορισμένων ή αυτοεξόριστων Ελλήνων στο Παρίσι, μια παρέα δημοκρατών, πλαισιωμένων από πολιτικούς και εμπνευσμένων από όσους έμειναν στη χώρα και βασανίστηκαν ή αγωνίστηκαν, προσπάθησαν να θέσουν βάσεις για μια άλλη Ελλάδα, από διαφορετικές θέσεις. Η πορεία τους πήρε χωριστούς δρόμους μετά την πτώση της χούντας. Αλλά τα έργα και οι προσπάθειες, σαν τα γραπτά, μένουν. ΥΓ1. Το ωραίο είναι ότι στο διεθνές ψαχτήρι, google, αν πληκτρολογήσεις σκέτο Μερκούρη στις εικόνες, σου βγάζει πρώτα μια Δωροθέα Μερκούρη, αοιδό, λένε, αγνώστων λοιπών στοιχείων, αλλά σαφώς πολλών.. προσόντων. ΥΓ2. Το βιντεάκι είναι από το τραγούδι της Μ.Μ., όταν η χούντα τής αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια...